آرشیو

آرشیو شماره ها:
۶۶

چکیده

عبدالرحمان جامی شاعر و نویسنده نام آور قرن نهم هجری است که درواقع خاتم الشعرای بزرگ پارسی گو و پس از عهد حافظ، بزرگ ترین شاعر شمرده شده است. جامی شاعری صوفی مسلکی است که اصطلاحات صوفیه را در شعر و نثر خود به کاربرده و در بهارستان، نمونه های افکار عرفانی خوب و فراوان از او یافت می شود. جامی این افکار را بیشتر در ضمن داستان های کوتاه بیان کرده است. جامی در سراسر بهارستان، هدف و غرض اصلی خود را به عنوان یک معلم اخلاق و عرفان ازیادنمی برد و به خوانندگان عرفان و اخلاق می آموزد و در خلال حکایات، عقاید عرفانی خود را بیان کرده و در موارد مختلف، غیرمستقیم به تعلیم پرداخته است. جامی همچون بسیاری از عرفا هدف اصلی از طی مراحل تربیتی عرفانی یا سیر منازل سلوک را که از توبه آغاز و به فنا پایان می یابد، وصول به ذات حق دانسته که غایت هر عارفی است. نویسنده در این پژوهش به شیوه توصیفی- تحلیلی و روش کتابخانه ای درصدد آن است تا به بررسی بافت بینامتنی تصوّف و عرفان جامی در بهارستان بپردازد و به این پرسش پاسخ دهد که جامی در بهارستان چگونه از مضامین عرفانی برای بیان مقاصد تعلیمی و اخلاقی خود بهره برده است؟ با بررسی بهارستان در خصوص اندیشه های عرفانی جامی این نتیجه حاصل می شود که جامی به عرفان ایرانی و نظریات شیوخ خراسان دل بستگی نشان داده و از مضامین گسترده عرفانی در ضمن حکایات برای ارشاد و راهنمایی و همچنین تعلیم دیگران استفاده کرده است.

Interpretation of the Intertextual Context of Sufism and Jāmi’s Mysticism in Baharestan Based on Fairclough Theory

Abd al-Rahman Jāmi is a famous poet and writer of the ninth century AH, who is in fact the end of the great Persian poets and is considered the greatest poet after the era of Hafez. Jāmi is a professional Sufi poet who uses Sufi terms in his poetry and prose, and in Baharestan, many examples of good mystical thoughts can be found. Jami has expressed these thoughts mostly in short stories. Throughout Baharestan, Jāmi does not forget his main goal and purpose as a teacher of ethics and mysticism, and teaches readers of mysticism and ethics. Jāmi, like many mystics, considers the main goal of mysticism through the stages of mystical education or the journey of the houses of conduct, which begins with repentance and ends with annihilation, to be the essence of truth, which is the goal of every mystic. In this research, the author uses a descriptive-analytical method and a library method to study the intertextual context of Jāmi’s Sufism and mysticism in Baharestan and to answer the question of how Jāmi in Baharestan uses mystical themes to express his educational and moral goals. Studying Jāmi's mystical ideas in Baharestan concludes that Jāmi has shown interest in Iranian mysticism and the theories of Sheikhs in Khorasan and has used extensive mystical themes along with anecdotes for guidance and instruction as well as teaching others.

تبلیغات