احزاب ضدانقلاب کُردی ایران؛ پیامدهای دمکراسی انجمنی کردستان عراق بر احزاب ضد انقلاب کُردی ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
احزاب ضد انقلاب کُرد ایرانی از عوامل ایجاد ناامنی در غرب کشور هستند که پس از جنگ تحمیلی به شمال عراق گریختند. از طرفی سقوط صدام باعث تغییر ساختار سیاسی عراق و جایگزینی مدل دمکراسی انجمنی گردید. این مدل دمکراسی آثار و تبعاتی داشت که بعضاً منجر به تغییر موقعیت و قدرت کُردهای عراقی شد. با توجه به هویت یکپارچه و پیشینه تاریخی و فرهنگی یکسان کُردها، این تغییر اثراتی بر کُردهای دیگر کشورها از جمله احزاب ضد انقلاب کُرد ایرانی داشت. مسأله اصلی پژوهش این است که استقرار دمکراسی انجمنی و نهادینه شدن قدرت در کردستان عراق چه تأثیری بر احزاب ضدانقلاب کُرد ایرانی داشته است؟ ارائه تبیین مناسب در خصوص تأثیر این روند بر احزاب ضدانقلاب هدف این تحقیق است. جنس پژوهش کاربردی، روش کیفی و مدل توصیفی - تحلیلی است. چارچوب نظری نوشتار، دمکراسی انجمنی لیچفارت بوده و برای کسب پایایی پژوهش به 20 نفر از متخصصان ضدانقلاب کُردی و اقلیم کردستان عراق مراجعه و جمع بندی شد. دمکراسی انجمنی و نهادینه شدن قدرت در کردستان عراق منجر به تغییر استراتژی خودمختاری و تقویت گفتمان فدرال خواهی در میان احزاب ضدانقلاب کُرد ایرانی شده است. پیشنهاد می شود هزینه میزبانی احزاب ضدانقلاب کُرد ایرانی برای اقلیم کردستان عراق افزایش یابد.The Effect of Iraqi Kurdistan Associative Democracy on the Iranian Kurdish Counter-Revolution
Kurdish counter-revolutionary movements are one of the causes of insecurity in the west of the country, which fled to northern Iraq after the imposed war. On the other hand, the fall of Saddam in 2003 changed the political structure of Iraq. In the context of Iraq's ethnic and religious heterogeneity, a consensus-based democracy was chosen to govern Iraq instead of Western-majority democracies. This model of government had effects and consequences that sometimes led to a change in the position and power of the Iraqi Kurds. Given the unified identity and identical historical and cultural background of the Kurds, this change will have implications for the Kurds of other countries, including the Iranian Kurdish counter-revolutionary parties. The purpose of this study was to provide an appropriate explanation regarding the impact of this trend on counter-revolutionary currents. This research is of applied type and qualitative method with descriptive and analytical approach. The theoretical framework of Lechfart's model of association democracy is based on 20 Kurdish counter-revolutionary experts and the Iraqi Kurdistan region to ensure the reliability of the research. It is suggested to increase the cost of hosting Iranian Kurdish anti-revolutionary parties for the Kurdistan region of Iraq.
تبلیغات
