آسیب شناسی سیاست گذاری و سیاست های کلی خانواده (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
سیاست های کلی، طراحی نظام براساس آرمان ها و اهداف است و نقش مهمی در جهت گیری نظام حقوقی و ساماندهی مشکلات فرهنگی و اجتماعی دارد. در حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران، تعیین سیاست های کلی توسط مقام رهبری و مشورت مجمع تشخیص مصلحت نظام انجام می شود و نظارت بر حسن اجرای آن برعهده مقام رهبری است که ازسوی ایشان به مجمع تشخیص مصلحت نظام واگذار شده است. همچنین شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز برای خود شأن سیاست گذاری قایل است. پژوهش حاضر با هدف بررسی و آسیب شناسی فرایند سیاست گذاری، نحوه نظارت بر حسن اجرا و ارزیابی محتوای سیاست های کلی خانواده به شیوه توصیفی- تحلیلی انجام شد. نتایج بررسی ها نشان داد که اسناد مربوط به سیاست های کلی خانواده به دلایلی مانند تعدد مراجع سیاست گذار، ابهام در شیوه نظارت بر حسن اجرای سیاست های کلی، درهم آمیزی سیاست های کلی با برنامه های اجرایی و تورّم قانونی در ساماندهی مشکلات خانواده کم فایده است. درنتیجه، تمرکزگرایی در سیاست گذاری و نظارت بر حسن اجرا، تقلیل سیاست های کلی و پالایش سیاست های کلی از برنامه های اجرایی، راهکار های عملی برای اصلاح فرایند سیاست گذاری و مشکلات ماهوی آن است.The Pathology of Policy-Making and General Family Policies
General policies mean to plan a system based on some ideals and goals and they have an important role in directing legal system and organizing the cultural and social problems. In the Constitution of the Islamic Republic of Iran, the determination of general policies is done by the leadership along with the consultation of the Council of Expediency, and its good implementation is also supervised by the leadership that its responsibility is entrusted to the Council of Expediency. The Supreme Council of the Cultural Revolution also considers itself as a policy-maker. This descriptive-analytical study aimed to investigate the pathology of policy-making process, the supervision of its proper implementation, and the assessment of the content of general family policies. According to the results, the general family policies are not effective enough, because of the large number of policy-making authorities, the ambiguity in the supervision ways of implementation of general policies, the mixing of general policies with executive plans, and legal inflation in organizing family problems. As a result, the followings are some practical solutions for modifying the policymaking process and its problems: the centralization of policy-making and implementation supervision, the reduction of general policies, and the refinement of general policies.