پناهندگی به مثابه اعتراض؛ تحلیلی بر رمان هیچ دوستی بجز کوهستان از منظر نظریه ی زیبایی شناسی انتقادی (مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (دانشگاه آزاد)
آرشیو
چکیده
ادبیات همواره بخشی از مبارزه با ساختارهای قدرت بوده است. با ظهور مکتب فرانکفورت، مبحث انتقاد و نگاه سلبی به اکنونیت جامعه بشری بُعدی جدی تر و منسجمتر به خود گرفت. دستاورد مکتب فرانکفورت «نظریه زیبایی شناسی انتقادی» است، این نظریه، هنری را اصیل می داند که مستقل بوده و در پی رد وضعیت موجود و تغییر آن باشد. رمان«هیچ دوستی بجز کوهستان» مبتنی بر نوعی رئالیسم انتقادی است که ساختارهای قدرت را به چالش می کشد. هدف از این پژوهش، خوانشی از وضعیت مهاجرت و پناهندگی با استفاده از رُمان « هیچ دوستی بجز کوهستان» بهروز بوچانی است. مهاجرت و پناهندگی دستاویزی برای انتقاد از وضع موجود در کشورهای لیبرال دموکراتیک است که این رمان با استفاده از شیوه بیان و لحن اعتراضی و استفاده از نمادها و استعارات سعی در روایت وضعیت زندان«مانوس» دارد. این امر ظهور شکل های نوینی از سرمایه داری و استعمار را به چالش می کشد که در سوژه پناهنده و موقعیت پناهندگی خود را نشان می دهد.Asylum as a protest; an analysis of the novel No Friend but the Mountains from the Perspective of Critical Aesthetic Theory
Literature has always been part of the ideological struggle and the struggle against power structures. With the advent of the Frankfurt School, the issue of criticism and the negative view of the present of human society took on a more serious and coherent dimension. The achievement of the Frankfurt School is the "theory of critical aesthetics", which considers the original art to be independent and to reject and change the existing situation. The novel "No Friendship except Mountain" is based on a kind of critical realism that challenges power structures. The purpose of this study is to read the situation of immigration and asylum using Behrouz Buchani's novel "No Friend except the Mountain". Immigration and Asylum is a pretext for criticizing the current situation in liberal-democratic countries, which tries to narrate the situation of "Manus" prison by using the method of expression and protest tone and the use of symbols and metaphors. This challenges the emergence of new forms of capitalism and colonialism that manifest themselves in the refugee subject and refugee status.