نووارگی اجتماعی در تعامل دوسویه شهروندی و فضای هیبریدی شهرهای قرن بیست ویکم، نمونه موردمطالعه: شهر تهران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
امروزه درک کامل شهر، نیازمند حرکت از میان جهان واقعی به دنیای مجازی و برعکس است. فضای شهری، بستری است که روابط اجتماعی و حیات مدنی در آن جریان می یابد. تکنولوژی به عنوان جزء جدایی ناپذیر از زندگی، شهرها را تحت تأثیر تغییراتی بنیادین و کارکردی قرار داده و به نوعی ویژگی نوین آنها در قرن بیست ویکم شناخته می شود. این دگرگونی ها، دو فضایی شدن زندگی و به تبع، شهروندانی با استحاله رفتاری را در پی داشته است. به بیان دیگر فضای شهری هیبریدی، شهروندی با عملکرد دوگانه واقعی-مجازی را خلق کرده است. پژوهش حاضر از نظر ماهیت، کیفی و از نظر هدف، کاربردی است. جمع آوری داده ها علاوه بر مطالعات میدانی و اسنادی، از طریق پرسشنامه آنلاین به صورت تصادفی ساده صورت گرفته است. ازآنجاکه جامعه موردمطالعه نامحدود بوده، تعداد نمونه بر اساس فرمول کوهن 559 تعیین که جهت اطمینان بیشتر 660 پرسشنامه آنلاین از 22 منطقه شهر تهران تکمیل شده است. روایی پرسشنامه از طریق پرسشنامه آزمون به تعداد 35 عدد و پایایی با آلفای کرونباخ سنجیده شده است. تحلیل یافته ها نشان می دهد که همبستگی و رابطه معنادار و متقابلی میان متغیرهای پژوهش شامل روابط اجتماعی، کالبد شهر و شهروندان وجود دارد و از برآیند این تعاملات فضای هیبریدی در تهران به عنوان نماد شهر قرن بیست ویکمی خلق شده و فناوری نقش تسهیلگر ارتباطی را در این بین بازی می کند؛ این تعاملات هر روز بیش از روز قبل تقویت شده و نووارگی اجتماعی در حال شکل گیری است.Social Innovation in the Interaction of Citizenship Dichotomy and Hybrid Spaceof 21stCentury Cities (Case Study: Tehran)
Today, a complete understanding of the city requires moving from the real world to the virtual world and vice versa. Urban space is a platform in which social relations and civic life flow. Technology, as an integral part of life, has influenced cities to undergo fundamental and functional changes, and is recognized as a new feature in the 21 st century. These changes have led to the dual spatialization of life and, consequently, to citizens with behavioral transformation. In other words, hybrid urban space has created a dual-function citizenship of virtual-virtual. This study deals with the spatial-functional duality of citizens or the dichotomy of citizenship in the context of Tehran.The research is qualitative in nature and practical in terms of purpose. In addition to documentary and library studies, data collection was done through a simple random questionnaire. Since the study population was uncertain and unlimited, the number of samples was determined based on Cohen's formula559, which was completed to ensure666 questionnaires from 22 districts of Tehran. The validity of the questionnaire was measured by adjusting and filling out a 35-item test questionnaire and the reliability of the questionnaire was measured based on Cronbach's alpha. According to the research findings, there is a significant correlation and relationship between research variables and among the main factors of social interactions and urban structure, it has a higher priority than technology.Studies show that the interaction of the three main elements, city (body), citizen and technology, the phenomenon of two permissible approaches - the reality of citizenship and space in Tehran as a symbol of the 21 st century city is strengthened every day and social innovation is being formed.