هدایت ها و ارزش ها/راه ورود به بهشت

)الملک یومئذ لله یحکم بینهم فالذین آمنوا و عملوا الصالحات فی جنات النعیم؛در آن روز،پادشاهی از آن خداست.میان آنان داوری می‌کند(در نتیجه) کسانی که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته انجام داده‌اند،در باغ‌های پر ناز و نعمت خواهند بود).(سوره حج،ایه 56)
هر کس اندک توجهی به جهان آفرینش داشته باشد،متوجه می‌گردد که این جهان با این نظم عالی،همان گونه که بی‌آفریدگار نیست، بی‌هدف نیز نمی باشد و از آنجایی که انسان باتزاحمات زیادی روبرو است و در درون این جهان به اهدافش نمی‌رسد،حتماً جهان دیگری برای کامل شدن و به هدف رسیدن انسان وجود دارد که جهان آخرت نام دارد.بهترین جای تکامل یافتن جایی است که در آن هیچ مزاحمتی نباشد و همه امکانات فراهم باشد که ایات قرآن از آن به جنّت یا جنات به معنای بهشت تعبیر کرده است.
بنابراین،هر انسانی خواهان یافتن راه ورود آن به بهشت‌ها و برخورداری از نعمت‌های فراوان آن است.با مراجعه اجمالی به ایات قرآن که در آنها وعده و بشارت بهشت یا امور رساننده به بهشت وعده داده است معلوم می‌شود،که از مجموع 80 مورد ایات قرآن در این رابطه،بیش از سی مورد ایمان و کارهای شایسته،نزدیک به بیست مورد تقوا و در بقیه موارد،مضمون کارهای نیکویی که انسان را به بهشت می‌رساند،نظیر هجرت،جهاد،امانت داری، نماز و روزه،زکات و… را،راه ورود به بهشت می‌داند.
بنابراین،تنها راه برخورداری از بهشت و نعمت های آن، ایمان و عمل صالح می‌باشد، برخی تصور می‌کنند که تنها یک قطره اشک یا یک نوحه برای امام حسین(ع) انسان را به بهشت می‌رساند.
بله!ایمان به راه و روش امام حسین(ع) و خواندن مرثیه‌هایی با مضمون صحیح و نمایاننده هدف او می‌تواند،یکی از کارهای شایسته به شمار می‌رود که اگر با گناهان از بین نرود و با کارهای شایسته دیگر تقویت شود،می‌تواند انسان را به بهشت برساند.
شبه‌ای که برخی نادانان یا غرض ورزان القاء می‌کنند،این است که همان گونه که در دنیا در کنار هر راه قانونی، یک راه واسطه،آشنا یا پارتی وجود دارد،در آخرت نیز همین گونه است. بنابراین،اگر امام حسین(ع) شفیع شود،نیازی به ایمان و کارهای شایسته نیست، در حالی که اولاً:ایه قرآن می‌فرماید:)الملک یومئذ لله؛درآن روز فرمانروایی، حکم یا پادشاهی تنها از آن خداوند است).
بنابراین،تنها قانون‌هایی که خداوند متعال قرار داده،مورد عمل قرار می‌گیرد و یکی از آن قانونها این است که)فالذین آمنوا و عملوا الصالحات فی جنّات النعیم؛آنان که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند،در باغ‌های پر ناز و نعمت خواهند بود). درنتیجه پارتی بازی در آن روز محکوم است.
ثانیاً:نظام قیامت و نظام احسن خداوند،مانند نظام قانون گذاری و اجرایی برخی ملل و اقوام عقب افتاده نیست که قانون‌های سختی وضع کنند و در کنارش راه پارتی برای آشنایان و نور چشمی‌ها باز کنند،بلکه نظامی قانونمند،عادلانه و خوب است که همه از آن استفاده می‌کنند.
ثالثاً:امام حسین(ع) که خودش قیام کننده علیه ظلم و جور است و در همین راه به شهادت رسید،برای کسی پارتی بازی نمی‌کند تا ظلمی در حق دیگران صورت گیرد.
نکته‌ای که باید کاملاً به آن توجه داشت،این است که شفاعت کردن به معنای پارتی بازی و راه میان بُر نیست،«شفاعت» از «شفیع» به معنای جُفت می‌باشد و وقتی امام حسین(ع)شفیع انسان می‌شود؛یعنی با انسان در محکمه الهی حضور می‌یابد،آنگاه هر اندازه که اعمال و عقاید ما با اعمال و عقاید او مطابق بود،به همان اندازه او شفیع ما می‌باشد؛یعنی آن مقدار اعمال ما که با اعمال او جفت و هماهنگ می‌باشد،مورد قبول واقع می‌گردد.