شروع به اسم رب
آرشیو
چکیده
متن
إقرَأ بِاسْم‌ِ ربِّک‌َ الذی خَلَق‌َ
1.وقتی اسم شخصی را صدا می‌زنیم،آن فرد به سوی ما توجه می‌کند.اسم،نشانه هر چیز است و دنیای ما،دنیای نام‌ها و نشانه‌ها است و از طریق نام است که انسان‌ها با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. قرآن کریم نیز،ما را به تدبّر در ایات الهی دعوت می‌کند؛تا به وسیله ایات و اسماء وجود،معانی و حقایق هستی را بفهمیم .اگر بخواهیم پروردگارمان به ما توجه کند،باید اسم او را بخوانیم؛ ادعُونی استجِب‌ْ لکُم؛مرا بخوانید،تا شما را اجابت کنم
.(سوره غافر، ایه 60) اساساً راهی برای شناخت و تعظیم حق،جز از طریق خواندن اسم او نداریم.اوّلین سوره قرآن که بر پیامبر اکرم(ص) نازل گردیده،به ما می‌آموزد که پروردگار خویش را به اسم «رب» بخوانیم .
2.«رب» در قرآن به معنای مالک و پرورش دهنده است.همچنان که خداوند،خالق و مالک موجودات است و آنان را از موهبت ایجاد بهره‌مند نموده،آنها را تا رسیدن به سر حدّ تکامل نیز پرورش می‌دهد و امرشان را به نیکویی تدبیر می‌کند.
3.کتاب شگفت آفرینش نیز،مانند کتاب شگرف قرآن،با نام اعجازگر «رب» گشوده شده و هر انسانی در زندگی خود برای شروع نیک فرجام هر کاری به عنایت و توجه پروردگار حکیم نیازمند است.
4.فراز نخست سوره مبارکه علق،شروع فرخنده کمال بی پایان آدمی را نام «رب» می‌داند.اگر می‌خواهیم در این راه بی انتها گام بنهیم، باید نام «رب» را بخوانیم؛تا در همان طلیعه راه،صاحب این اسمِ «با مسمّا»در صراط مستقیم،دستگیر و حامی‌مان باشد.حق تعالی،در روز نخست‌ِ بعثت،پیامبر خویش را به خواندن اسمِ حُسنای«رب» دعوت نمود؛تا رسالتش،در نهایت،به زیور اکمال و اتمام آراسته شود. این مهم، به ما می‌آموزد هر کاری که با نام شریف «رب» درخشیدن آغاز کند،«ابتر»نمی‌ماند و از اسارت ظلمت رهایی می‌یابد.
5.آری،بایسته است که مردمان را با نام «رب» آشنا سازیم؛تا در حرکت خویش از آن مدد بجویند و این سان،به برکت اسماء و الفاظ ظاهری قرآن به «مسما» و معانی ایات رحمان راه یابند؛تا عجایب قرآن ببینند و ژرفای آن بفهمندکه:«إن‌َّ القُرآن‌َ ظَاهِرُه‌ُ انیق وَبَاطِنُه‌ُ عَمیق؛همانا قرآن،ظاهرش شگفت‌انگیز و باطنش ژرف است».
1.وقتی اسم شخصی را صدا می‌زنیم،آن فرد به سوی ما توجه می‌کند.اسم،نشانه هر چیز است و دنیای ما،دنیای نام‌ها و نشانه‌ها است و از طریق نام است که انسان‌ها با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. قرآن کریم نیز،ما را به تدبّر در ایات الهی دعوت می‌کند؛تا به وسیله ایات و اسماء وجود،معانی و حقایق هستی را بفهمیم .اگر بخواهیم پروردگارمان به ما توجه کند،باید اسم او را بخوانیم؛ ادعُونی استجِب‌ْ لکُم؛مرا بخوانید،تا شما را اجابت کنم
.(سوره غافر، ایه 60) اساساً راهی برای شناخت و تعظیم حق،جز از طریق خواندن اسم او نداریم.اوّلین سوره قرآن که بر پیامبر اکرم(ص) نازل گردیده،به ما می‌آموزد که پروردگار خویش را به اسم «رب» بخوانیم .
2.«رب» در قرآن به معنای مالک و پرورش دهنده است.همچنان که خداوند،خالق و مالک موجودات است و آنان را از موهبت ایجاد بهره‌مند نموده،آنها را تا رسیدن به سر حدّ تکامل نیز پرورش می‌دهد و امرشان را به نیکویی تدبیر می‌کند.
3.کتاب شگفت آفرینش نیز،مانند کتاب شگرف قرآن،با نام اعجازگر «رب» گشوده شده و هر انسانی در زندگی خود برای شروع نیک فرجام هر کاری به عنایت و توجه پروردگار حکیم نیازمند است.
4.فراز نخست سوره مبارکه علق،شروع فرخنده کمال بی پایان آدمی را نام «رب» می‌داند.اگر می‌خواهیم در این راه بی انتها گام بنهیم، باید نام «رب» را بخوانیم؛تا در همان طلیعه راه،صاحب این اسمِ «با مسمّا»در صراط مستقیم،دستگیر و حامی‌مان باشد.حق تعالی،در روز نخست‌ِ بعثت،پیامبر خویش را به خواندن اسمِ حُسنای«رب» دعوت نمود؛تا رسالتش،در نهایت،به زیور اکمال و اتمام آراسته شود. این مهم، به ما می‌آموزد هر کاری که با نام شریف «رب» درخشیدن آغاز کند،«ابتر»نمی‌ماند و از اسارت ظلمت رهایی می‌یابد.
5.آری،بایسته است که مردمان را با نام «رب» آشنا سازیم؛تا در حرکت خویش از آن مدد بجویند و این سان،به برکت اسماء و الفاظ ظاهری قرآن به «مسما» و معانی ایات رحمان راه یابند؛تا عجایب قرآن ببینند و ژرفای آن بفهمندکه:«إن‌َّ القُرآن‌َ ظَاهِرُه‌ُ انیق وَبَاطِنُه‌ُ عَمیق؛همانا قرآن،ظاهرش شگفت‌انگیز و باطنش ژرف است».
تبلیغات
