کعبه، مقدّس ترین معبد الهی، نماد همیشگی اسلام، کانون گسترش کره خاکی و اولین نقطه مسکونی زمین است. این کانون قدسی، عمری به درازای حیات این جهان دارد و همچون نگینی فروزان بر تارکِ هستی درخشیده و چراغ راه و مایه هدایت بشر می باشد. عرش خدا در زمین، محور و مدار توحید، جاذبیت خارق العادّه، مصونیت اعجاب آمیز، پناهگاه امن بشر، هدایت عالمیان، پرچم و بیرق اسلام، قوام دین، استواری مردم، برابری و مساوات، اتحاد و انسجام، پیوند با ولایت و آمرزش گناهان؛ برخی از برجسته ترین ویژگی های نمادین این معبد قدسی است. این نوشتار، با رویکردی ارتباطی، به معنا شناسی خانه کعبه به عنوان پیچیده ترین نماد حج پرداخته و جنبه های نمادین آن را به عنوان راهبردی شناختی برجسته می سازد.