با توجه به شیوع گسترده اهمال کاری و به تأخیر انداختن کارها و ضرورت مشخص ساختن عوامل تأثیرگذار بر این مشکل، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای پشیمانی مورد انتظار و در نظر گرفتن پیامدهای آینده در ارتباط بین انتخاب تکانشی و پریشانی هیجانی با اهمال کاری انجام شد. در یک پژوهش تحلیلی- مقطعی از بین دانشگاه های شهر کرمانشاه 400 دانشجو به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و با استفاده از پرسشنامه های تکانشگری، افسردگی، اضطراب و تنیدگی، انتخاب پولی، تصمیم گیری مبتنی بر پشیمانی، در نظر گرفتن پیامدهای آینده و اهمال کاری خالص مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها بر مبنای آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که مدل پژوهش حاضر از برازش مطلوبی با داده ها برخوردار است. فوریت، فقدان پشتکار، اضطراب و کاهش اهمیت تأخیری به واسطه ای پشیمانی مورد انتظار و فقدان تأمل هم به واسطه پشیمانی مورد انتظار و هم به واسطه در نظر گرفتن پیامدهای آینده بر اهمال کاری تأثیر داشت. می توان گفت که پشیمانی مورد انتظار و در نظر گرفتن پیامدهای آینده در رابطه بین آشفتگی هیجانی و انتخاب تکانشی با اهمال کاری نقش میانجی ایفا می کنند و با تدوین مداخلاتی که این متغیرها را هدف قرار می دهند می توان به کاهش اهمال کاری در افراد آشفته و تکانشگر کمک کرد.
