راهبردهای گذشته در زمینه توسعه نواحی نتوانسته اند در حل مسائل و معضلات موجود در زمینه فقر، اشتغال، بهداشت، امنیت غذایی،پایداری محیط زیست،و نظیر اینها به گونه ای موفقیت آمیز عمل کنند. یکی از راهبردهای که اخیرا در بیشتر کشور های جهان مورد توجه قرار گرفته،توسعه گردشگری در نواحی محروم و دارای پتانسیل های لازم برای گسترش گردشگری است.هدف از این پژوهش بررسی علل واکاوی وچالش های توسعه گردشگری استان(ضعف مدیریتی و زیرساختی) از دیدگاه مردم، مسئولین و گردشگران می باشد. نوع تحقیق کاربردی و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. ابزارگردآوری اطلاعات، کتاب خانه ای و میدانی، تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمارهای پارامتری وناپارامتری استفاده شده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که مهم ترین عوامل مؤثر بر توسعه گردشگری استان عوامل زیرساختی می باشد. نتایج نشان داد که ضعف مدیریتی و زیرساختی از عوامل مهم تأثیرگذار در توسعه گردشگری استان هستند. بااین وجود ازنظر گردشگران عامل زیرساختی با میانگین 44/3 بیشتر از عوامل مدیریتی (با میانگین 37/3) در عدم توسعه گردشگری در استان نقش داشته است. به گونه ای که از مهم ترین مؤلفه های عامل زیرساختی و مدیریتی به ترتیب مؤلفه رفاهی و اقامتی با میانگین55/3 و تبلیغات با میانگین 42/3 نقش مؤثری داشته اند.