این تحقیق به منظور بررسی رابطه دانش مدیریتی مدیران ستادی و سبک تصمیم گیری آنان در سازمان و ادرات نواحی هفتگانه آموزش و پرورش مشهد صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه مدیران ستادی آموزش و پرورش مشهد در سال تحصیلی 84 ـ 1383 می باشد (34=N) و کلیه کارمندان بلافصلی که تصمیمات مدیران ستادی بر کار آنان تاثیر مستقیم دارد. (74=N). گردآوری داده های مورد نیاز درباره افراد جامعه مورد مطالعه از طریق شمارش کامل (سرشماری) صورت گرفته است. این اقدام با نظر به گستره حجم جامعه آماری انجام پذیرفت. در تحقیق حاضر که با روش پیمایشی انجام گرفته است برای سنجش هر یک از متغییرهای فوق از پرسشنامه جداگانه ای استفاده شده است. در این تحقیق اطلاعات جمع آوری شده از پرسشنامه ها، جهت آزمون فرضیات تحقیق علاوه بر استفاده از برخی عملیات آمار توصیفی از روش های آزمون همبستگی پیرسون، آزمون T و واریانس یک طرفه استفاده گردید و نتایج ذیل حاصل گردید:
1ـ بین دانش مدیریت و سبک تصمیم گیری مشارکتی رابطه مستقیم وجود دارد اما معنادار نیست.
2ـ بین دانش مدیریت و سبک تصمیم گیری مشورتی رابطه معکوس وجود دارد اما معنادار نیست.
3ـ بین دانش مدیریت و سبک تصمیم گیری آمرانه رابطه معکوس وجود دارد اما معنادار نیست.
4ـ بین مدیران ستادی از جهت دانش مدیریتی تفاوت معناداری در سطح 999/0 وجود دارد.
5 ـ بین دانش مدیریتی مدیران ستادی با رشته تحصیلی مرتبط و مدیران با رشته تحصیلی غیر مرتبط تفاوت معناداری وجود ندارد.
6 ـ بین دانش مدیریتی مدیران ستادی با درجه تحصیلی بالاتر و پایین تر تفاوت معناداری وجود ندارد.
7ـ بین دانش مدیریتی مدیران ستادی با سابقه و کم سابقه آموزشی تفاوت معناداری وجود ندارد.
8 ـ بین دانش مدیریتی مدیران ستادی با سابقه وک مسابقه مدیریتی تفاوت معناداری وجود ندارد.