توانایی یک سازمان برای انعطاف پذیری و سازگاری با تغییر، بوسیله کشف فرصت های جدید، در حالی که بطور همزمان، از طریق بهره برداری از قابلیت های موجود، موثر و همتراز با عملیات روزانه باشد، به عنوان دوسوتوانی سازمانی تعریف می شود. رسیدن به دوسوتوانی سازمانی بدیهی و کم اهمیت نبوده، و در این بررسی دست کم سه راه حل برای پشتیبانی از آن ارائه می شود (ساختاری، موقتی و زمینه ای). همچنین، بررسی ای درباره زمینه دوسوتوانی سازمانی در چارچوب یادگیری سازمانی، مدیریت منابع، مدیریت فناوری و رفتار سازمانی، همین طور درباره عوامل موثر بر آن، انجام شده است.