رضایت شغلی تحت تأثیر عوامل شناختی - اجتماعی متعددی است که از زوایای مختلف روان شناختی و جامعه شناختی مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهش حاضر با در نظر گرفتن متغیرهای خوش بینی تحصیلی (تاکید تحصیلی، اعتماد و خودکارآمدی معلم) و نیز جهت گیری هدف به عنوان متغیرهای پیش بین برای رضایت شغلی معلمان، در پی آزمون روابط میان این متغیرهاست. بدین منظور، نمونه ای مشتمل بر 274 نفر (شامل 180 معلم زن و 94 معلم مرد) به روش خوشه ای از میان معلمان مقطع ابتدایی شهر تبریز، انتخاب شدند و پرسشنامه خوش بینی تحصیلی معلم، رضایت شغلی و جهت گیری هدف را پاسخ دادند. داده های پژوهش با روشهای آماری تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزار AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که میان رضایت شغلی، ابعاد خوش بینی تحصیلی و تبحرگرایی رابطه مثبت معنادار وجود دارد. همچنین یافته ها نشان دادند که مدل مفهومی با داده ها برازشی مناسب دارد. متغیر خوش بینی تحصیلی و جهت گیری هدف بخش مهمی از رضایت شغلی معلمان را تبیین می نماید. از میان متغیرهای برون زای پژوهش، اعتماد و تاکید تحصیلی اثری مستقیم بر رضایت شغلی داشته است و خودکارآمدی تنها به صورت غیرمستقیم و به واسطه جهت گیری هدف تبحرگرایی رضایت شغلی را پیش بینی می نماید. عملکردگرایی سهمی در پیش بینی رضایت شغلی نداشته است. مطالعه حاضر پیشنهادی برای برانگیختن رضایت شغلی معلمان دارد. با توجه به اثر پیش بینی کنندگی اعتماد و تاکید می توان با تلاش جمعی مدیران و والدین، محیطی بهتر را برای معلمان و بهبود شغلی آنها برگزید.
