تحقیق حاضر به بررسی و تحلیل اکوستیکی مشخصه های نوایی گفتار (دیرش و تغییرات زیر و بمی) و میزان همبستگی تغییرات آنها با توجه به سه احساس اصلی (خشم، غم و شادی) در مقایسه با حالت بی نشان و خنثی در پاره گفتارهای زبان فارسی می پردازد. در این تحقیق با بهره گیری از مدل آهنگ شیب (تیلور 1998 ،2000 و 2009) میزان تغییرات متغیرهای اکوستیکی در بیان هر یک از احساس های نامبرده نسبت به حالت بی نشان در نمونه های گفتاری بررسی می شود. در ادامه با تحلیل آماری و با استفاده از آزمون رگرسیون خطی میزان و درجه همبستگی میان متغیرها مشخص می شود. نتایج تحقیق بیانگر همبستگی بین مشخصه های نوایی زیر و بمی، دیرش و بیان احساس های نامبرده در زبان فارسی بوده است، به گونه ای که بین احساس غم و حالت خنثی از یک سو و احساس شادی و خشم از سوی دیگر ارتباط اکوستیکی بیشتری دیده می شود. متغیر اکوستیکی مهم تغییرات زیر و بمی در درجه اول و دیرش و شیب منحنی تاثیرات کمتری را نشان دادند. در ضمن این متغیرها در گفتار جنس زن تاثیرات بیشتری را نشان دادند. تحقیق حاضر می تواند طرحی مناسب به منظور بررسی مقابله ای ساخت و الگوهای نوائی زبان فارسی با سایر زبان ها از جمله زبان انگلیسی به دست دهد.
