رعایت موازین اخلاقی در محیط های ورزشی و مسابقات توسط ورزشکاران - از جمله خاستگان جهانی و ملی دارد و مورد پسند کلیه دست اندرکاران و تماشاچیان می باشد . هدف کلی پژوهش حاضر - بررسی تفائت رعایت موازین اخلاقی در بین بانوان ورزشکار و غیرورزشکار و اهداف ویژه تحقیق بررسی میزان تفاوت این دو گروه در متغیر های تنبیه و اطاعت - ابزار گونه نسبی بودن توافق بین اشخاص - احترام به قرار دادهای اجنماعی - احترام به قوانین و نظم و رعایت اصول جهانی بوده است . تعداد 60 نفر از بانوان ورزشکار 30تا19 ساله عضو تیم های ورزشی دانشگاها که حداقل 5 سال سابقه فعالیت های ورزشی در دانشگاه ها و آموزشگاه ها داشتند و نیز 60 نفر از بانوان دانشجوی 30 تا19 ساله غیر ورزشکار که هیچ گونه فعالیت ورزشی مستمر نداشتند - به عنوان نمونه انتخاب شدند . روش تحقیق توصیفی و مقایسه ای و ابزار تحقیق - پرسشنامه محقق ساخته که با روش آلفاکرونباخ با ضریب 0/66 پایانی آن مورد تائیدد قرار گرفت - بوده است که بر اساس محورهای اخلاقی کلبرگ ساخته شد . در نتیجه - محقق بین گروه های ورزشکار و غیر ورزشکار از نظر رعایت اخلاقی به طور کلی و نیز متغیرهای تنبیه و اطاعت - ابزارگونه نسبی بودن - احترام به قوانین و نظم احترام به قرار دادهای اجتماعی تفاوت معنی داری مشاهده نکرد - ولی در متغیر اخلاق براساس اصول جهانی بین دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار تفاوت معنی داری مشاهده کرد که غیرورزشکاران نسبت به ورزشکاران در این متغیر برتر نشان دادند .
