مستند سازی

مقدمه: هسته ی اصلی نظام اطلاعات سلامت در بیمارستان در گرو مدارک پزشکی است. بنابراین ثبت دقیق، درست و نگهداری اطلاعات و آمار بیماران مبتلا می تواند از جمله فعالیت هایی باشد که به افزایش تشخیص به موقع و درمان مؤثر بیماری ها در هر کشوری انجامیده و باید در استراتژی های برنامه ی کنترل آن ها ، گنجانده شود. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین وضعیت ثبت داده در پرونده های بیماران بستری مبتلا به سل در مرکز آموزشی درمانی رازی قائمشهر در سال 1389 انجام شد. روش بررسی: این تحقیق، توصیفی از نوع داده های موجود ثبت شده در پرونده ی بیماران است. جامعه ی پژوهش، کل پرونده های بیماران بستری مبتلا به سل در مرکز آموزشی درمانی رازی قائمشهر در سال 1389 به تعداد 66 بیمار بود که با استفاده از چک لیست، مستندات برگه های پذیرش، خلاصه ی پرونده، شرح حال، سیر بیماری، دستورات پزشک، گزارش پاتولوژی، رادیولوژی و آزمایشگاهی بررسی گردید. چک لیست دارای روایی صوری بر اساس عناصر داده ای موجود در پرونده ها بود. داده ها پس از جمع آوری توسط نرم افزار SPSS نسخه ی 16 مورد آنالیز قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد در سال 1389 از تعداد 66 پرونده ی بیماران مبتلا به سل در برگ پذیرش، در قسمت تشخیص نهایی، در 25 مورد (8/37 درصد) تشخیصی ثبت نشد و در 7 مورد (6/10 درصد) نیز عبارات دیگر مانند BK+ ثبت شده بود. در قسمت اقدام در هیچ یک از پرونده ها اقدامی ثبت نشده است (صفر درصد) در حالی که اوراقی مانند شرح عمل، گزارش رادیولوژی، سونوگرافی و ... گویای انجام اعمال تشخیصی و درمانی مانند 5 مورد برونکوسکوپی، 4 مورد آندوسکوپی و بیوپسی، 22 مورد سی تی اسکن از ریه، انتیوبه، دیالیز و ... می باشد. نتیجه گیری: با توجه به تلاش هایی که در زمینه ی تقویت ثبت داده های بیماران سرپایی و بستری و در راستای نیازهای طبقه بندی بیماری ها صورت گرفته است، هنوز مشکلاتی وجود دارد که با توجه به آموزشی بودن مرکز فوق لازم است برای پزشکان برنامه های آموزشی لازم در جهت نحوه ی ثبت پرونده پیش بینی شود.

هدف این مطالعه یافتن راهکارهای مناسب برای مستند سازی تجربه ها و انتقال آنها در دانشگاه اصفهان است تا بر اساس نتایج آن کمیسیون تحول اداری سازمان اقدام به تصمیم گیری نماید. از این منظر مستندسازی تجربه های سازمانی به عنوان یک ضرورت مهم در حوزه مدیریت دانش مورد توجه قرار گرفته است. روش پژوهش به شیوه کیفی است جامعه آماری تحقیق را تمام استادن و اعضای هیئت علمی همه دانشکده های دانشگاه اصفهان تشکیل می دهند. روش جمع آوری اطلاعات با استفاده از مصاحبه است. نتایج به دست آمده نشان داد که حمایت دستیاری و در گام بعد وجود کارگاه های آموزشی از تأثیرگذارترین عوامل در انتقال تجربه ها به شمار می روند و همچنین تأثیر فرایند پژوهشی و مقاله ای در رده اول و مکتوب کردن تجربه و تجربه نگاری در رده دوم از تأثیرگذارترین عوامل در مستند سازی تجربه های اعضای هیئت علمی به شمار می روند. برای تحقق عملی این نتایج، انتخاب یکی از مدیریت های سازمان به عنوان الگو توصیه شده است تا ضمن مستند سازی، اشکال های رفع شده و روش های به دست آمده به کل سازمان تعمیم یابد.