آموزش‏های نظری

تغییر، از ضرورت‏های حیات بشری؛ و تعلیم و تربیت تنها وسیله نیل به آن است. تحول و تغییر از شاخصه‏های جامعه ایران عصر صفوی بود. این‏که دولتمردان آن عصر برای نیل به مقاصد سیاسی، مذهبی و اقتصادی، جامعه را از طریق چه مؤسسات و با چه آموزش‏هایی جهت‏دهی و مدیریت می‏کردند، پرسشی درخور توجه است. دستاورد این تحقیق با بهره‏گیری از روش تحقیق تاریخی، این است که پادشاهان صفوی در بعد آموزش‏های نظری از کلیه مؤسسات سنتی و جدید، اعم از مساجد، خانقاه‏ها، مدارس، قهوه‏خانه‏ها و غیره با محتوایی متناسب با جهت‏گیری جدید مذهبی استفاده می‏کرده‏اند.