جاذبه قرآن
آرشیو
چکیده
متن
رژی بلاشر (متولد 1900 ـ متوفّای 1973م) یکی از دانشمندان فرانسوی بود که با فرهنگ اسلامی نیز آشنایی داشت و آثار فراوانی را در زمینه ادبیات اسلامی و دانشمندان مسلمان نگاشت. مقالات او در دائرة المعارف اسلام، حاکی از اطلاعات وسیع او به فرهنگ و شعر عرب است. قدرت و تسلطاش برادبیات عرب چنان بود که توانست آثاری درباره ابوطیب متنبّی و تاریخ ادبیات عرب بنویسد. بلاشر در زمینه اسلام شناسی کتاب «مسأله محمد» و «در آستانه قرآن» را تألیف و «طبقات الامم» را ترجمه کرد؛1 لیکن از میان کار معروف او، ترجمه قرآن به زبان فرانسه میباشد که نهایت تلاش خود را به کار برده تا در کمال فصاحت و نسبت به ترجمههای پیشین اروپاییان در سر حد اعتدال و دور از تعصب باشد.2
دکتر رامیار درباره ترجمه او مینویسد:
«ترجمه بلاشر یکی از بهترین ترجمههای قرآن به زبانهای اروپایی شناخته شده است.»3 اهمیت این ترجمه به خاطر شیفتگی فوق العاده بلاشر به قرآن است تا آنجا که در یکجا مینویسد: «قرآن جزو مُکمّل وجود و عنصر زنده هستی است».
و در جایی دیگر نوشته است:
«قرآن کلام الهی است و از نظر فصاحت و بلاغت در مرتبهای است که از حدّ کلام بشر بالاتر و کمالی به وجود آورده که در لغت بشری نظیر ندارد و از نظر بیان انسانی عالیترین مرحله قابل وصول است. قرآن تنها به واسطه محتوا و تعالیم، معجزه نیست؛ بلکه یک شاهکار ادبی است؛ حتی قبل از هرچیز تحفه و بدیعهای است که از هر اثر گرانبهایی که بشریت آن را دریافت کرده و گرامی داشته، فراتر رفته است».
بلاشر در توصیف محتوایی قرآن مینویسد:
«در بسیاری از سورهها که رازهای الهی درباره جهان، نظیر ستارگان، کوهها و سایر مظاهر وجود با خواننده در میان گذاشته میشود، اصولاً سوره با آن مفاهیم آغاز میگردد و زیبایی آهنگ و خیالانگیزی این کلمات، بسی جالب است».4
1. بدوی عبدالرحمان، فرهنگ کامل خاورشناسان، ص64، ترجمه شکر اللّه خاکرند.
2. گرچه اشتباهات فراوانی در این ترجمه راه یافته که حاکی از ضعف منابع و نا آشنایی نویسنده به فرهنگ اسلامی است.
3. رامیار، محمود، در آستانه قرآن، ص4.
4. بلاشر، درآمدی بر قرآن، ص 10، ترجمه اسد الله مبشّری.
دکتر رامیار درباره ترجمه او مینویسد:
«ترجمه بلاشر یکی از بهترین ترجمههای قرآن به زبانهای اروپایی شناخته شده است.»3 اهمیت این ترجمه به خاطر شیفتگی فوق العاده بلاشر به قرآن است تا آنجا که در یکجا مینویسد: «قرآن جزو مُکمّل وجود و عنصر زنده هستی است».
و در جایی دیگر نوشته است:
«قرآن کلام الهی است و از نظر فصاحت و بلاغت در مرتبهای است که از حدّ کلام بشر بالاتر و کمالی به وجود آورده که در لغت بشری نظیر ندارد و از نظر بیان انسانی عالیترین مرحله قابل وصول است. قرآن تنها به واسطه محتوا و تعالیم، معجزه نیست؛ بلکه یک شاهکار ادبی است؛ حتی قبل از هرچیز تحفه و بدیعهای است که از هر اثر گرانبهایی که بشریت آن را دریافت کرده و گرامی داشته، فراتر رفته است».
بلاشر در توصیف محتوایی قرآن مینویسد:
«در بسیاری از سورهها که رازهای الهی درباره جهان، نظیر ستارگان، کوهها و سایر مظاهر وجود با خواننده در میان گذاشته میشود، اصولاً سوره با آن مفاهیم آغاز میگردد و زیبایی آهنگ و خیالانگیزی این کلمات، بسی جالب است».4
1. بدوی عبدالرحمان، فرهنگ کامل خاورشناسان، ص64، ترجمه شکر اللّه خاکرند.
2. گرچه اشتباهات فراوانی در این ترجمه راه یافته که حاکی از ضعف منابع و نا آشنایی نویسنده به فرهنگ اسلامی است.
3. رامیار، محمود، در آستانه قرآن، ص4.
4. بلاشر، درآمدی بر قرآن، ص 10، ترجمه اسد الله مبشّری.