امیرخسرو مدیرشهلا

نظام پیشنهادها یک نظام مدون براى به کارگیرى ایده ها ی کارکنان و بهبود فعالیت هاى سازمانى است. نظام ارایه ی پیشنهادها به دلیل برخى خصوصیات و مزیت هاى ذاتى آن ، در حال حاضر یکى ازمناسب ترین ،مطمئن ترین و قابل دسترس ترین برنامه هاى مشارکت جو در کشورمان به شمار مى آید. با اجراى نظام مدیریَت مشارکتى انگیزه ی بهبود وتحول در همه افراد سازمان فراگیر مى شود و عملکرد کارکنان و ادارات دولتى بهبود مى یابد. این پژوهش با هدف ارزیابی مقبولیت نظام پیشنهادها و تاثیر اجرای یک ساله ی آن در دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام گرفت. روش برررسی: این پژوهش یک مطالعه ی مقطعى -توصیفى ، مداخله اى و کاربردى بود که در دانشگاه علوم پزشکى تبریز انجام گرفت .در این مطالعه ابتدا نظام پیشنهادها و اساسنامه اجرایى آن بر اساس مطالعه متون علمى و استفاده از تجربیات سازمانهاى مختلف طراحى شد سپس این نظام به صورت پایلوت به مدت یکسال اجرا شد ، در خاتمه نتایج مداخله بر اساس جمع آورى و تحلیل تعداد پیشنهادهای رسیده و پذیرفته شده استخراج گردید سپس با با استفاده از ابزار پرسشنامه خود ساخته که روایى و پایایى آن مورد تایید قرار گرفته بود نظر کلیه مدیران و کارشناسان درگیر دراین مداخله در مورد تاثیر اجراى نظام پیشنهادها ، جمع آوری و اطلاعات به دست آمد؛و با استفاده از نرم افزار SPSSو Access جمع بندی و تجزیه و تحلیل شد . یافته ها : نتایج حاصل از یک سال فعالیت این شورا ، نشان مى دهد که سرانه ی پیشنهاد در دانشگاه علوم پزشکى تبریز 45/0 و درصد پیشنهادهای پذیرفته شده 7/15درصد کل پیشنهادهای ارسالى و درصد پیشنهادهای اجرا شده 21 درصد پیشنهادهاى مصوب است که نسبت به سازمان هاى مشابه استقبال ضعیفى را نشان مى دهد . اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه هاى نظر سنجى از مدیران و کارشناسان نشان مى دهد که پیشنهادهاى واصله به شوراى پذیرش و بررسى پیشنهادهاى دانشگاه می تواند باعث صرفه جویى در زمان انجام امور و همچنین صرفه جویى در منابع شود(p value 0/99).. همچنین اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه هاى نظر سنجى از مدیران و کارشناسان نشان می دهد که پیشنهادهاى واصله در بهبود روش هاى انجام کار و همچنین بهبود روابط و مناسبات سازمانى و انسانى تاثیر گذارنبوده است(p value 0/99). نتیجه گیرى : با توجه به نتایج به دست آمده از این |پژوهش و مقایسه با نتایج به دست آمده در سایر سازمان ها مى توان نتیجه گیرى کردکه گرچه اجراى نظام پیشنهادها در سازمان ها ضرورى ست لیکن تغییر فرهنگ سازمانى و ایجاد محیط مناسب در سازمان قبل از اجراى آن نباید نادیده گرفته شود بهترین راه براى اجراى موفق این شیوه ی توسعه سازمانى و افزایش آگاهى مدیران و کارکنان در مورد مزایاى این شیوه ی مدیریَتى است.

مقدمه : بیمارستان ها به عنوان یکی پر هزینه ترین سازمان های ارائه خدمات بهداشتی درمانی مطرح می باشند و بر اساس آمارهای موجود، بخش بستری در میان سایر بخش های بیمارستان بیش ترین هزینه را به خود اختصاص داده است. برای کاهش هزینه ها در بیمارستان می توان طول مدت اقامت غیرضروری بیمار در بیمارستان را کاهش داد. در این تحقیق، محققین به بررسی طول مدت اقامت بیماران در کلینیک های روزانه، بیمارستان های عمومی و بیمارستان های خصوصی شهر تبریز و مقایسه این بیمارستا ن ها از نظر طول مدت اقامت با یکدیگر پرداخته اند. هم چنین در این مقاله الگویی از بیمارستان های روزانه ارائه شده است. روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی و جامعه آماری شامل کلیه بیماران بستری در بیمارستان های عمومی، کلینیک های روزانه و بیمارستان های خصوصی تبریز بود که خدمات آدنو تانسلکتومی و کاتاراکت را ارائه می نمایند. تعداد نمونه مورد نیاز این پژوهش (885N=) به صورت تصادفی از 6 بیمارستان جمع آوری گردید. ابزار گردآوری اطلاعات چک لیست بود که برای اطمینان از روایی چک لیست، از نظرها و راهنمایی های اساتید صاحب نظر در علم مدیریت استفاده شد. هم چنین، اطلاعات مورد نیاز از مراجعه به پرونده های پزشکی بیماران به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی(فراوانی، درصد فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و استنباطی(ضریب هم بستگی پیرسون، آزمون کروسیکال والیس، آزمون U من ویتنی) با استفاده از نرم افزار SPSS صورت پذیرفت و برای توزیع نرمال داده ها از آزمون کلموگراف اسمیرنوف استفاده شد. یافته ها: میانگین طول مدت اقامت برای خدمات آدنوتانسلکتومی و کاتاراکت در بیمارستان های عمومی برابر 0.929±1.60 و 0.735±1.88،در بیمارستان های خصوصی به ترتیب برابر 0.00±1.00و 0.470±.1.70 و در کلینیک های روزانه برابر 0.00 ±1.00 روز بود. طول مدت اقامت برای خدمت آدنوتانسلکتومی در بیمارستان های عمومی با بیمارستان های خصوصی و کلینیک های روزانه تفاوت بارزی رانشان داد(005 .0P≤.). همین مقایسه برای خدمت کاتاراکت نشان داد که بیمارستان های عمومی و بیمارستان های خصوصی از نظر طول مدت اقامت تفاوت معنی داری با هم نداشتند (005 .0P≥.). اما در بیمارستان های خصوصی با کلینیک های روزانه تفاوت معنی دار وجودداشت(005 .0P≤.). بحث: بر اساس نتایج تحقیق به منظور کاهش هزینه ها و بهتر کردن هزینه اثربخشی می توان با استفاده از بیمارستان های روزانه طول مدت اقامت غیرضروری بیمار را کاهش داد و بدین وسیله از بروز مشکلات برای بیماران کاست.