میر مسعود فاطمی

از منظر عرفان ابن‏عربی، هستی ـ که همان حق است ـ در مراتب و مراحل مختلف با جلوه‏های متعددی خود را نمودار ساخته است. ویژگی‏هایی در آینه است که تامل در آن‏ها بستر مناسبی برای تفسیر پدیداری حق و خلق فراهم نموده است. در مکتب ابن‏عربی؛ از جهتی حق آینه‏ای است که جلوه‏هایی را نمودار ساخته است و نظاره آن جلوات همواره با اختفاء آینه توام می‏باشد. خلق پدیدار شده نیز چیزی جز تصویر آینه‏ای حق نمی‏باشد. مقاله ذیل پژوهشی است که استفاده از «آینه» در مکتب ابن‏عربی را به عنوان الگویی برای تفسیر و تبیین هستی مورد بررسی قرار داده است.