شهلا عباسی

هدف ازپژوهش حاضر،بررسی اثربخشی درمان یکپارچگی حسی حرکتی بر بهبود مهارت های حرکتی در دانش آموزان با کم توانی یادگیریاست. به منظورانجام این پژوهش،24 نفرازدانش آموزان مبتلا بهناتوانی یادگیریکهبهمراکز ناتوانی های یادگیریشهر یاسوجمراجعهکردهبودندبهشیوهنمونه گیری در دسترسانتخابشدندو به صورت تصادفیدردو گروهآزمایشو کنترلقرار گرفتند. سپس، آزمون رشدحرکتیلینکلن اوزرتسکی به عنوانپیش آزمون درمورد هر دو گروهبه عملآمد.همچنین،درمانیکپارچگی حسی حرکتیبه مدت 10 جلسهبهگروهآزمایش ارائه گردید. بلافاصلهپساز اتمامآموزش، مجدداً آزمون رشد حرکتیلینکلن اوزرتسکی به عنوانپس آزمون از هر دو گروهبه عمل آمد و از طریق تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که تفاوت معناداری در نمره مهارت های حرکتی در دو گروه وجود دارد. بدین صورت که گروه آزمایش در پس آزمون عملکرد بهتری داشته است.به طور کلی، نتایج حاکی از آن است که درمانیکپارچگی حسی حرکتی، منجر به بهبود مهارت های حرکتیدر دانش آموزان با کم توانی یادگیری شده است.