فاطمه عصاریان

هدف: این مطالعه با هدف مقایسه همبودی اختلال وسواسی - اجباری در کودکان و نوجوانان و بزرگسالان مبتلا به اختلال دوقطبی نوع یک صورت گرفت. روش: در این پژوهش تعداد 100 نفر (50 نفر کودک و نوجوان، 50 نفر بزرگسال) مبتلا به اختلال دوقطبی نوع I و بستری در بیمارستان به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. تشخیص اختلال دوقطبی بر پایه پرسشنامه های K-SADS (اطفال) و SCID (بزرگسالان) در نظر گرفته شد. همبودی و فنومنولوژی اختلال وسواسی - اجباری به صورت مادام العمر و با استفاده از چک لیست DSM-IV و پرسشنامه های ییل - براون کودکان و بزرگسالان ارزیابی گردید. یافته ها: میزان همبودی اختلال وسواس - اجبار در کودکان و نوجوانان 52% و در بزرگسالان 28% بود و اختلاف معنی داری بین دو گروه وجود داشت. مقایسه فنومنولوژی وسواس - اجبار در دو گروه نشان داد تنها در گروه وسواس های مذهبی، جنسی، پرخاشگری و سوماتیک و اجبارهای چک کردن تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود دارد (22% کودکان در مقابل 6% بزرگسالان). نتیجه گیری: میزان بالای همبودی اختلال وسواسی - اجباری در بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی نوع I خصوصا کودکان و نوجوانان در تایید مطالعات پیشین است. میزان بالاتر اختلال وسواسی - اجباری در گروه کودکان و نوجوانان می تواند مطرح کننده زیر گروه بالینی خاصی از اختلال دوقطبی باشد که نیازمند برنامه درمانی متفاوتی است.

روش های تشخیصی و درمانی اختلال بیش فعالی کم توجهی با توجه به اطلاعات به دست آمده از مطالعات ژنتیکی و فناوری هیا تصویر برداری مغزی ، تغییرات عمده ای کرده است . از آن گذشته ، دانش فارماکوژنومیک ، گرچه در دوران بسیار ابتدایی خود به سر می برد ، پایه ای برای راهکارهای درمانی پیچیده تر خواهد بود خصوصاَ زمانی که اطلاعات ژنتیکی بیشتری در باره ADHD به دست بیاید . البته در حال حاضر نیز اطلاعاتی در این رابطه موجود است که گرچه هنوز در موقعیت های بالینی کاربرد پیدا نکرده است دیدگاه جامع تری را برای درمانگران فراهم می آورد ...