مهرانگیز ابراهیمی

پژوهش حاضر با هدف ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ عوامل و موانع موثر بر توسعه رفتار سبزکارکنان در سازمان های ورزشی در ایران انجام شد. روش تحقیق از نوع توصیفی و فراتحلیل بود. جامعه آماری شامل همه منابع چاپ شده در بازه زمانی سال 1390 تا 1402 بود. از بین جامعه آماری 20 تحقیق که ملاک های ورود به فراتحلیل را دارا بودند، از طریق روش سرشماری به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار CMA3 و SPSS انجام شد. نتایج فراتحلیل نشان داد اندازه اثر ترکیبی براساس شاخصD کوهن برای عوامل موثر بر توسعه رفتار سبز،194/1=d و برای موانع، 229/1=d بدست آمد که هر دو اندازه اثر بزرگ و معناداری محسوب می شدند. نتایج آزمون کوکران و مجذور I نشان دهنده ناهمگنی بالا در مطالعات بود. همچنین نتایج آزمون ایمن از خطای روزنتال و نمودار فانل نشان دهنده عدم سوگیری انتشار در مطالعات بودند. عوامل موثر بر توسعه رفتار سبز شامل موارد مدیریتی و حمایتی سازمانی، مشوق های مالی، حمایت مدیریت از رفتارهای زیست محیطی، رفتارهای هنجاریافته بود. همچنین نتایج نشان داد که عدم آموزش کارکنان، عدم پشتیبانی کارکردهای مدیریت منابع انسانی، عدم مدیریت مصرف انرژی، عدم پشتیبانی منابع انسانی از نظام مدیریت زیست محیطی از موانع موثر بر توسعه رفتارهای سبز کارکنان در سازمان های ورزشی می باشد. به نظر می رسد ﻫﻤﺴﻮ ﮐﺮدن ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺴﺎﻧﯽ وزارت ورزش ﺑﺎ راﻫﺒﺮد ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺳﺒﺰ، ارزﯾﺎﺑﯽ ﻣﺴﺘﻤﺮ از ﻧﺤﻮه ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ زﯾﺴﺖﻣﺤﯿﻄﯽ ﮐﺎرﮐﻨﺎن و کاهش موانع مالی در توسعه رفتار سبز کارکنان سازمان های ورزشی موثر است.