بهروز سعدین

یکی از مطالعات اساسی برای برنامه ریزی و توسعه، شناخت ویژگی های طبیعی مناطق و آگاهی از توان ها و استعدادهای بالقوه آن است. روش کار: در این پژوهش، جزیره هنگام از جزیره های ایران در خلیج فارس است که به شکل مخروط ناقصی است که در کرانه های جنوبی جزیره قشم واقع شده، موردبررسی قرار گرفته است. هدف این تحقیق شناخت پدیده های ژئومورفولوژیکی جزیره هنگام و نقش آن در توسعه ی توریسم در این جزیره ی می باشد. روند تحقیق بر اساس تجربیات میدانی و مشاهدات عینی در منطقه، روش کتابخانه ای و برمبنای داده های موجود به صورت توصیفی - تحلیلی با استفاده از نرم افزار GIS 10.01 است. داده های مورداستفاده در این تحقیق شکل های توپوگرافی، زمین شناسی، قابلیت اراضی، وضعیت طبیعی، پوشش گیاهی، میزان عمق و طبقات، ژئومورفولوژی و جهت شیب می باشد. یافته ها : منطقه ی مورد مطالعه دارای قابلیت های زیادی است که جهت استفاده از چشم اندازهای طبیعی و با وجود امتیازات این جزیره پتانسیل طبیعی بالایی در صنعت گردشگری دارد که نیازمند برنامه ریزی دقیق تر و تأمین امکانات است.نتیجه گیری : نتایج تحقیق نشان می دهد عوارض مورفولوژیک منطقه ی موردمطالعه چه به لحاظ شکل و موقعیت و چه از نظر نحوه ی پیدایش آن ها بسیار مهم و بااهمیت می باشد و می تواند اثرات مثبت زیادی در ایجاد تأسیسات زیربنایی و توسعه ی صنعت ژئوتوریسم در منطقه در پی داشته باشد.