ابوذر عطایی فر

مدیریت شهری در راستای توسعه پایدار به طور خاص در بافت های فرسوده یکی از مباحث مهم و اساسی قلمرو مطالعات شهری در کشورهای مدرن و درحال توسعه ازجمله کشور ایران به شمار می آید که مشکلات خاصی را در دل خود دارا هستند. بر این اساس پژوهش حاضر با نام تحلیل و نقش مدیریت شهری درتوسعه بافت های فرسوده با رویکرد توسعه پایدار(مطالعه موردی بافت تاریخی بوشهر) مورد بررسی قرار گرفته است. وشاخص های توسعه پایدار آن مورد بررسی قرار گرفته اند. تحقیق حاضر که با استفاده از مطالعات پیمایش میدانی و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی انجام شده،به کمک ابزار پرسشنامه الکترونیکی از میان نمونه آماری 381 نفر با فرمول کوکران تعیین شده و پایایی آن با آلفای کرونباخ 6/90 مورد تأیید قرار گرفته است همچنین تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی، شاخص های گرایش به مرکز (میانگین، میانه و نما) و شاخص های پراکندگی (واریانس، انحراف معیار، کشیدگی و چولگی و ...) استفاده شد. سپس با استفاده از نرم افزار(SPSS) نسخه 22، برای آزمون فرضیه ها از روش های آماری ضریب همبستگی، رویکرد پیشرفته معادلات ساختاری (تحلیل عامل تأییدی مرتبه دوم) استفاده گردیده است. یافته های تبیینی از آزمون T-Test تحقیق نشان داد که از دید ساکنان وضعیت شناسی نقش مدیریت شهری در راستای توسعه پایدار بافت فرسوده شهر بوشهر نشان می دهد که میانگین محاسبه شده نمره آزمودنی ها در فاصله اطمینان 95 درصدی آزمون t و در حد بالای آن قرار دارد؛ می توان نتیجه گرفت که وضعیت مدیریت شهری در راستای توسعه پایدار بافت فرسوده در محدوده موردمطالعه در وضعیت مطلوب قرار دارد و این یافته در سطح (01/α=) معنادار است.