سمیه بهبودیان

پروژه ها در طی اجرایشان، با ریسک های مختلفی مواجه هستند که می تواند تحقق اهداف پروژه را تحت تاثیر خود قرار دهد. بنابراین نیاز به مدیریت ریسک پروژه به صورت گسترده ای افزایش یافته است. در یک فرآیند سیستماتیک مدیریت ریسک، پس از ارزیابی ریسک، تحلیلگران ریسک با مرحله پاسخ ریسک مواجه می شوند، یعنی تصمیم می گیرند که در مورد ریسک های شناسایی شده چه اقداماتی باید انجام گردد. لذا، طراحی ساختاری مدون برای کاهش ریسک ها، نتایج سودمندی برای اتمام موفقیت-آمیز در قالب بودجه، زمان و کیفیت مورد نظر به همراه خواهد داشت. در مطالعات انجام شده، رویکردی جامع که اثرات زمانی و هزینه ای ریسک ها و استراتژی های پاسخ را به صورت یکپارچه با توجه به محدودیت های پیاده سازی استراتژی ها بر فعالیت ها و نیز کل پروژه مدنظر قرار داده باشد، وجود نداشته که ماهیت عدم قطعیت اکثر پروژه ها در دنیای امروزی، لزوم توسعه چنین مدلی را ایجاب می-نماید. در این مقاله از یک مدل بهینه سازی برنامه ریزی صفر و یک برای انتخاب مناسب ترین استراتژی های پاسخ به ریسک پروژه استفاده شده است به نحوی که تحقق اهداف پروژه امکان پذیر گردد. در ساختار توسعه داده شده، از مدل سازی اثرگذاری ریسک ها بر زمان و هزینه انجام فعالیت ها و همچنین اثر پیاده-سازی استراتژی های پاسخ به ریسک بر کاهش اثرات نامطلوب زمانی و هزینه ای ریسک ها جهت انتخاب استراتژهای بهینه استفاده شده است. در این رویکرد، زمان فعالیت ها با توجه به ماهیت احتمالی ریسک ها و همچنین اجرای استراتژی های پاسخ محاسبه شده است. در نهایت جهت ارزیای کارایی مدل، از یک نمونه مثال صنعتی بهره برده شد که نتایج عملکرد مطلوب این ساختار را تایید نمود.