غلامرضا کاکامنشادی

دسترسی آسان به اطلاعات، تحول در روش های ارتباطی و توانایی استفاده از ابزارهای آموزشی نوین، باعث شده است که فناوری به عنوان یک ابزار قدرتمند در فرایند آموزش و یادگیری بکار برده شده و در ارتقای تعاملات و ارتباطات افراد موثر واقع شود. این تعاملات و ارتباطات، ابعاد برنامه درسی را تحت تاثیر قرار داده و باعث ایجاد برنامه درسی پنهان فناوری اطلاعات و ارتباطات می شوند. با توجه به اهمیت این برنامه درسی و نقش کلیدی آن در آموزش و یادگیری، هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین این برنامه درسی و هوش اجتماعی دانشجومعلمان می باشد. جامعه آماری این تحقیق، دانشجومعلمان پسر پردیس شهیدان پاک نژاد دانشگاه فرهنگیان یزد است. بر اساس جدول مورگان، تعداد 248 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی، متناسب با حجم جامعه انتخاب شدند. روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده ها، توصیفی از نوع همبستگی است. ابزار این پژوهش شامل پرسشنامه هوش اجتماعی ترومسو و پرسشنامه محقق ساخته برنامه درسی پنهان فناوری اطلاعات و ارتباطات می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به منظور بررسی معناداری اختلاف بین دو همبستگی استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد بین متغیر پیش بین برنامه درسی پنهان فناوری اطلاعات و ارتباطات با متغیر ملاک هوش اجتماعی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل آماری نشان داد که از بین سه مؤلفه هوش اجتماعی، فقط مولفه پردازش اطلاعات اجتماعی رابطه معنا دار با این برنامه درسی دارد.