مهنوش قهری

با افزایش جمعیت و تراکم شهری، ترافیک سنگین و همچنین چالش های زیست محیطی چند دهه گذشته در شهرها، توسعه حمل و نقل شهری به منظور توسعه اقتصادی، افزایش دسترسی، امنیت و سلامت روانی و متاثر تغییرات سیاسی و اجتماعی و فناوری یکی از مسائل مورد توجه برنامه ریزان شهری است. منطقه 4 شهرداری تهران بیشترین جمعیت را در بین مناطق دارد و با چالش های متعددی در ارتباط با حمل و نقل شهری رو به رو است. از این رو در این پژوهش، با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و نرم افزار ARCGIS به بررسی مکان های مساعد ایستگاه های حمل و نقل شهری پرداخته شده است. چهار معیار کاربری، دسترسی، جمعیت ساکن، سیستم حمل و نقل مترو و اتوبوس همراه با زیرمعیارهای خود وزن دهی شده و لایه های اطلاعاتی آنها در نرم افزار ARCGIS ساخته شدند. در نهایت اوزان با لایه ترکیب شده و نقشه نهایی ایستگاه های حمل و نقل شهری تعیین گردید. نتایج نشان می دهد که بیشتر ایستگاه ها باید در قسمت جنوبی و مرکزی ایجاد گردند. همچنین به نظر    می رسد ایستگاه های اتوبوس معابر شهری را به صورت لازم پوشش نمی دهد و در نهایت نتایج نشان داد که روش تحلیل سلسله مراتبی می تواند روش مناسبی برای ارزیابی حمل و نقل باشد.