سید مرتضی قریشی

شکست در شبکه فاضلاب به عنوان یکی از زیرساختهای مهم شهری می تواند عواقب نامطلوبی به همراه داشته باشد که گاهی حتی منجر به مختل شدن بخشی از عملکرد یک شهر می شود. در این مقاله ریسک شکست در شبکه های فاضلاب بر اساس ترکیب احتمال شکست و عواقب شکست در منطقه 4 آب و فاضلاب تهران انجام گرفت. برای این منظور ابتدا از شبکه های بیزین جهت بدست آوردن احتمال شکست استفاده شد. شبکه بر اساس ویژگی هایی چون رسوبات، نشت لوله ها، خوردگی، سایش لوله ها، و تغییر شکل لوله ها تشکیل گردید. برای تعداد 1610 لوله که 70% برای آموزش و 30% برای تست استفاده شد، احتمال انسداد لوله ها 6.7%، احتمال شکست هیدرولیک 2.2%، احتمال شکست ساختاری 0.3% و احتمال کلی شکست برای لوله ها مقدار 8.7 % بدست آمد. میانگین دقت کلی این مرحله 76% برآورد شد. در برآورد عواقب شکست نیز از تحلیل های مکانی در GIS و روش تصمیم گیری چندمعیاره DEA استفاده گردید. تحلیل های مکانی مانند حریم گذاری برای 9 معیار مکانی موجب شد که با سرعت و کارایی بالا امتیاز دهی لوله ها در صورت وقوع شکست و تأثیر آن بر پیرامون انجام شود. روش DEA مزیت های استفاده از داده های عینی و ذهنی و همچنین کاهش تعداد مقایسه های زوجی را موجب گردید. نهایتآ با تأثیر مقادیر PoF و CoF بر یکدیگر ریسک شکست لوله ها بدست آمده و با رتبه بندی آن ها، 9 مورد در شبکه به عنوان لوله های بحرانی مشخص شدند. نتایج نشان داد که چنین رویکردی قابلیت اعتماد بالایی داشته و با دقت مناسبی می توان ریسک شکست را برآورد نمود.