محمدمهدی هوشنگ

بافت های فرسوده شهری، محدوده فرسوده در فضای شهری هستند که مسائل پیچیده اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را به دنبال دارند. این محدوده ها از یک سو دارای ریشه های سکونتی ارزشمند با غنای فرهنگی – اجتماعی و یا معماری هستند و از سوی دیگری به جهت فرسودگی شدید، نبود خدمات مطلوب و مناسب، دسترسی و بهداشت دچار مشکلات و آسیب های گسترده شده اند؛ بنابراین بایستی ضمن بهره برداری از ارز ش های تاریخی – فرهنگی آن، مشکلات و مسائل موجود در این بافت ها را به حداقل ممکن رساند، بدین جهت نیز تحقیق حاضر باهدف بازآفرینی بافت های فرسوده نواحی شهر سنندج و با تأکید بر الگوی شهر رویداد مدار سعی داشته است راهبردهای بازآفرینی بافت فرسوده نواحی شهر را شناسایی کند. در همین راستا ازآنجاکه پژوهش حاضر مبتنی بر نظر خبرگان بوده است، نمونه تحقیق 20 نفر از افراد ساکن در بافت فرسوده و به روش هدفمند (گلوله برفی) انتخاب شده اند و برای تجزیه وتحلیل داده از مدل FME: برای شناسایی آسیب های خاص از بافت های فرسوده و شناسایی راه حل ساماندهی، از مدل SOAR برای شناسایی نقاط قوت-فرصت – خواسته ها و نتیجه راه حل شناسایی شده و از ANSOFF برای تعیین راهبردهای بازآفرینی در بافت های فرسوده نواحی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داده است که باوجود پیشینه تاریخی طولانی شهر سنندج، 28 آسیب در نواحی موردبررسی (1، 2، 3، 4، 5، 6، 9 و 10) شناسایی شده اند که مقدار RPN آن ها بیشتر از 300 و در سطح خطر بارزی بوده است که بر اساس نظر خبرگان، بازآفرینی رویدادمحوری بافت های تاریخی مبتنی بر رقابت پذیری گردشگری به عنوان راه حل کلیدی جهت ساماندهی بافت های فرسوده نواحی موردمطالعه انتخاب شده است که درنهایت راهبردهایی پیشنهادشده است.