نیوشا شهیدی صادقی

مقدمه: خدمات پیش بیمارستانی می تواند نقش مؤثری در میزان زنده ماندن و پیشگیری از صدمات جدی به بیماران و مصدومین داشته باشد. همچنین افزایش مدت اقامت بیماران ضمن این که موجب افزایش هزینه های بیمار و بیمارستان می شود، زمان بهبودی و توانبخشی بیمار را هم زیاد می کند. در این پژوهش رابطه ارائه خدمات پیش بیمارستانی و مدت اقامت بیماران انفارکتوس حاد قلبی در بیمارستان حضرت رسول (ص) بررسی می شود. روش بررسی: مطالعه حاضر، پژوهشی تحلیلی از نوع مطالعات هم گروهی گذشته نگر می باشد. جامعه پژوهش بیماران بستری شده در بیمارستان حضرت رسول (ص) تهران با تشخیص انفارکتوس حاد قلبی هستند، که از تاریخ 1/1/88 تا 31/6/88 ، زنده ترخیص شده اند. نمونه پژوهش با جامعه پژوهش منطبق بوده و پرونده پزشکی تمام این گروه از بیماران بررسی شد. به منظور تحلیل داده ها نرم افزار SPSS ویرایش 16 استفاده شد و جهت تحلیل داده ها آزمون ناپارامتری من- ویت نی و کروسکال والیس استفاده شد. یافته ها: 88 درصد نمونه پژوهش با آمبولانس و با فرض دریافت خدمات پیش بیمارستانی به بیمارستان منتقل شده بوند، به طور کلی میانگین مدت اقامت بیماران در بیمارستان 6.17 روز (4.05 =انحراف معیار) بود، و تفاوت آماری معنی داری بین مدت اقامت بیماران در دو گروه ورود با آمبولانس و ورود بدون آمبولانس مشاهده نشد. اما میانگین مدت اقامت بیماران در گروه های سنی مختلف تفاوت آماری معنی دار داشت. (0.05 P 12≤' type="#_x0000_t75"> ) همچنین مدت اقامت در بیماران با پوشش های مختلف بیمه ای تفاوت آماری معنادار داشت. (0.05 P 12≤' type="#_x0000_t75"> ) بحث: نحوه انتقال بیمار و نوع خدمت پیش بیمارستانی گرچه در طول مدت اقامت در بیمارستان تأثیر نداشته است، ولی ممکن است در پیامدهای دیگری نظیر بهبود وضعیت عمومی بیمار، کاهش آسیب، کاهش درد و ... مؤثر باشد که این پیامد ها منجر به کاهش مدت اقامت در بیمارستان نشود. به نظر می رسد در مطالعات مربوط به بررسی عوامل مؤثر بر مدت اقامت بیماران در بیمارستان، پژوهشگر باید نگاهی سیستمی و کل نگر به مجموعه عوامل مؤثر بر مدت اقامت بیماران داشته باشد تا بتواند سهم هر عامل را در کنار سایر عوامل در افزایش یا کاهش مدت اقامت بدست آورد.