فریده مهدی پور

دراین مقاله به بررسی آسیب شناسی نظام آموزشی سازمان ها و رابطه و تعامل آن با استعدادهای کارآفرینی شاغلین بخش آموزش در سازمان های خدماتی شهر اهواز پرداخته شد. در این رابطه عوامل مختلفی در خصوص آسیب های مربوط به نظام آموزشی؛ یعنی ساخت و بستر نظام توسعه ی منابع انسانی و آموزشی، قوانین و مقررات، فرایند منابع انسانی و اثربخشی نظام آموزشی بررسی گردید و ارتباط این عوامل با استعدادهای کارآفرینی شاغلین سازمان مورد مطالعه قرار گرفت. جامعه ی آماری این پژوهش شامل شاغلین بخش آموزش سازمان آب و برق خوزستان، شرکت توزیع برق شهر اهواز، شرکت برق منطقه ای خوزستان، اداره ی کل کار و امور اجتماعی، اداره ی کل تعاون و سازمان بهزیستی شهر اهواز بوده است. بدین منظور 110 نفر از کارکنان این سازمان ها، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند که جامعه ی آماری این تحقیق را شامل  می شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه بود که شامل دو پرسشنامه یکی در زمینه ی سنجش استعدادهای کارآفرینی و دیگری در زمینه ی بررسی و آسیب شناسی نظام آموزشی سازمان بود. روایی پرسشنامه با استفاده از روش روایی محتوایی مثبت ارزیابی شد و پایایی آن از طریق روش آماری آلفای کرونباخ محاسبه گردید که پایایی پرسشنامه ی کارآفرینی و آسیب شناسی نظام آموزشی به ترتیب 82/0 و 91/0 بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده گردید. یافته های به دست آمده نشان داد علیرغم وجود استعداد کارآفرینی در شاغلین، اما با آسیب های نظام آموزشی آن سازمان ها رابطه ای به دست نیامده است. به تعبیر دیگر، شرایط سازمان ها به گونه ایست که آسیب های موجود نظام آموزشی در سازمان های مورد بررسی؛ یعنی (ساخت، بستر، قوانین، فرایند و اثربخشی) کمتر متأثر از ویژگی های کارآفرینی شاغلین بوده است. همچنین نتیجه ی آزمون رگرسیون خطی بین استعدادهای کارآفرینی و آسیب های نظام آموزشی نشان داد حدوداً 93% از آسیب های نظام های آموزشی وابسته به عواملی خارج از حوزه ی استعداد های کارآفرینی کارکنان قرار دارد.