شناسایی مؤلفه های اثرگذار بر طراحی آپارتمان مسکونی معاصر در ایران جهت پاسخگویی به نیاز کودک برای تحرک (مطالعه موردی مجتمع های مسکونی هرمزان در تهران)
پاسخگویی به نیاز کودک جهت تحرک و بازی هم از بعد ارتقا سلامت روانی و جسمی و هم به عنوان پاسخ به نیاز یکی از ساکنین آپارتمان مسکونی موضوعی حائز اهمیت است. اما باتوجه به محدودیت های موجود در ساخت مجتمع های مسکونی؛ در بسیاری از خانه ها فضای باز (حیاط) که پیش ازاین مناسب ترین فضای خصوصی جهت پاسخگویی به این نیاز زیستی کودک (تحرک) بوده است حذف و نهایتاً فضای نیمه باز کوچک (تراس) جایگزین آن شد. هدف این پژوهش شناسایی مؤلفه های تأثیرگذار در طراحی کالبد آپارتمان مسکونی در ارتقا کیفیت فضا جهت پاسخگویی به تحرک کودک است. این پژوهش بر اساس روش کمی (با کمک ابزار پرسش نامه محقق ساخت) انجام شده است. جمع آوری داده ها با ارائه پرسش نامه به ساکنین مجتمع مسکونی هرمزان در تهران صورت پذیرفته و داده های به دست آمده به وسیله نرم افزار Spss-26 و استفاده از تحلیل عاملی، آزمون فریدمن، آزمون همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفته و نتایج استخراج و ارائه گردیده است. بر اساس تحلیل یافته های پژوهش، استفاده از فضای باز (حیاط در ارتفاع) یا نیمه باز (تراس)، فضای سبز، انعطاف پذیری در مبلمان و کالبد آپارتمان و استفاده از نور طبیعی مهم ترین مؤلفه هایی است که بایستی به عنوان معیارهای طراحی کالبد آپارتمان مسکونی جهت پاسخ به نیاز کودک برای تحرک مدنظر قرار گیرد.