پروانه مژگانی

پژوهش حاضر دو هدف را دنبال می کند 1- تبیین چارچوب نظری جامعی از زیرساخت های شهری 2- بررسی میزان رضایت شهروندان از وضعیت زیرساخت های شهری در شهرهای جدید اندیشه و پرند. به منظور دریافت میزان رضایتمندی شهروندان که از کدام یک از مولفه های زیرساخت های شهری رابطه بیشتری دارد و اینکه کدام مولفه در زیرساخت های شهری تاثیر بیشتری در رضایت ساکنین دارد و می تواند میزان ارجحیت جهت سکونت از نظر زیرساختارها را مشخص می کند از روش تحلیل عاملی و دسته بندی معیارها با توجه به خروجی پرسشنامه ها استفاده شده است. با استفاده از رگرسیون خطی چند متغیره و در نظر گرفتن رضایتمندی شهروندان به عنوان متغیر وابسته، به معیارها وشاخص های بدست آمده از چارچوب نظری به عنوان متغیرهای مستقل به سنجش روابط آن ها پرداخته می شود. در ابتدا داده های پرسشنامه در محیط نرم افزارAmos وارد می شود سپس با استفاده از روش تحلیل عاملی برازندگی متغیرها استخراج شود.در شهر جدید پرند، اکوسیستم و منظر شهری می باشد که در این بین شاخص وجود مسیل ، نیروگاه تولید برق، تعداد تخت بیمارستان، کیفیت اب شاخص دسترسی به مسکن ، استفاده مجدد از اب باران و رواناب و وجود تصفیه خانه ابمی باشد. این شاخص ها بالاترین امتیاز در بین شاخص های زیرساخت ها در شهر پرند بودند. در این بین پایانه مسافربری اتوبوس ، ورزشگاه، موسسات آموزش عالی و تعداد موزه ها می باشد که کمترین امتیاز را در شهر جدید به خود اختصاص داده اند.در شهر جدید اندیشه عدالت و برابری می باشد. شاخص های جمعیت تحت پوشش گازرسانی ، دسترسی به اینترنت خانگی بالاترین امتیاز را به خود اختصاص د اده است. شاخص خدمات آموزشی و فرهنگی، بیمه خدمات درمانی ، اشتغال و دستمزد و تعداد بیمارستان ها ، منابع آب آشامیدنی و دفاتر پست و مراکز مخابراتی است که کمترین امتیاز را دارند.معیار اکوسیستم و منظر شهری در بالاترین سطح رضایت شهروندان قرار گرفته است . در شهر جدید اندیشه معیار فنی-موضوعی و مالی-اقتصادی و در شهر جدید پرند معیار دسترسی و شکل گیری فضایی در پایینترین سطح رضایتمندی قرار گرفته است .

 ایجاد شهرهای جدید با توجه به اهداف ایجاد و عملکردهای خاصی که داشته اند،گاه تبدیل به یک قطب جمعیتی شده و گاه آن قدر ضعیف عمل کرده اند که انسان تمایلی به زندگی در آن ها ندارد. هدف از پژوهش حاضر تبیین الگوی  مناسب کاربردی جهت ارزیابی عملکرد و ارتقاء کارایی شهرهای جدید هشتگرد، اندیشه، پردیس، پرند می باشد. تحقیق حاضر از لحاظ هدف (نوع استفاده) یک تحقیق کاربردی است. از نظر روش انجام دادن تحقیق به طور کلی، این تحقیق یک تحقیق توصیفی- تحلیلی است. روش شناسی:  جامعه آماری مورد پژوهش شامل کلیه ساکنین شهرهای پردیس، پرند، اندیشه و هشتگرد می باشند  که حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران به تعداد 383 نفر برای هر 4 شهر به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه 17 شاخصه(حمل و نقل، مخابرات، آب، فاضلاب، برق، مسکن، اجتماعی، تجهیزات عمومی شهر، آموزشی، اقتصادی، مدیریتی، رودخانه و مسیل، فضای سبز، بهداشت و درمان، مدیریت پسماند، انرژی و تأسیسات گاز) است. برای بررسی روایی پرسشنامه از نظر 5 نفر از متخصصین حوزه برنامه ریزی شهری استفاده شده و روایی آن چندین بار مورد بررسی قرار گرفت و همچنین از روایی سازه ای بر اساس تحلیل عاملی تأییدی استفاده شده است.  برای بررسی پایایی نیز از آلفای کرونباخ بهره گرفته شد که مقدار آن 83/0 و در وضعیت مطلوبی است. در قسمت تحلیل داده ها به کمک نرم افزارهای spss22  و Amos  به بررسی سؤالات تحقیق با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری پرداخته شد.  یافته ها:  نتایج بیانگر آن است که عملکرد شهرهای مختلف در زمینه ها و خدمات مختلف به گونه ای بوده است که شهر هشتگرد در رتبه نخست، اندیشه در رتبه دوم، پردیس در رتبه سوم و پرند در رتبه آخر قرار دارد بر این اساس عملکرد شهرهای پیرامونی شهر تهران هیچ کدام بالاتر از 65/0 نبوده است و دو شهر پرند و پردیس حتی زیر 50/0 بوده اند که این نشان از ضعف در این زمینه می باشد.