محدثه مایاتی

در این پژوهش، نقش مؤلفه های سرمایه اجتماعی (اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، انزوای اجتماعی) مؤثر در احساس امنیت اجتماعی شهروندان شهرستان دامغان موردبررسی قرارگرفته است. این مطالعه به دنبال تبیین نقش مؤلفه های سرمایه اجتماعی مؤثر بر احساس امنیت اجتماعی شهروندان است. روش تحقیق کمی و از نوع پیمایش است. جامعه آماری شامل کلیه شهروندان بالای 18 سال ساکن در شهرستان دامغان می باشد. حجم نمونه این تحقیق تعداد 200 نفر برآورد و از رایانه و نرم افزارهای SPSS برای آزمون فرضیه ها، نرم افزار AMOS برای مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار WORD برای تایپ گزارش نهایی استفاده شده است. یافته های پژوهش رابطه معناداری را بین مؤلفه های سرمایه اجتماعی بااحساس امنیت اجتماعی نشان می هد. بدین صورت که بین متغیرهای مشارکت اجتماعی و اعتماد اجتماعی بااحساس امنیت اجتماعی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد و با افزایش میزان مشارکت اجتماعی و اعتماد اجتماعی، میزان احساس امنیت اجتماعی شهروندان هم افزایش پیدا می کند. اما در مورد رابطه متغیر انزوای اجتماعی و احساس امنیت اجتماعی یافته ها حاکی از معکوس بودن رابطه است. بدین صورت که با افزایش میزان انزوای اجتماعی، میزان احساس امنیت اجتماعی افزایش می یابد و با کاهش میزان انزوای اجتماعی، امنیت اجتماعی افزایش می یابد. درنهایت تغییرات متغیر وابسته ما به میزان 36 درصد توسط متغیرهای مستقل مورد تبیین و پیش بینی قرارگرفته اند.