ناهید بلوچ

  یکی از مهم ترین مباحث شهر و شهرنشینی در ایران، بررسی و تحلیل رشد و توسعه فیزیکی - کالبدی شهر و شهرنشینی است. دراین ارتباط هدف کلی برنامه ریزی شهری تأمین رفاه مردم از طریق ایجاد محیطی بهتر، سالم تر، مؤثرتر و دل پذیرتر است. بدین لحاظ تحلیل تناسب زمین برای توسعه شهری و شناسایی اراضی مناسب اولویت دار برای توسعه کالبدی را  بسیار ضروری می نماید. ازاین رو هدف از تحقیق حاضر، بررسی نحوه گسترش  فیزیکی- کالبدی شهر نیک شهر با تأکید بر پراکنده رویی شهری، شناخت عوامل مؤثر در رشد فیزیکی- کالبدی شهر، شناخت توانمندی ها و محدودیت های توسعه فیزیکی شهر و ارائه راهکارهایی مناسب جهت برنامه ریزی اصولی و عملی برای توسعه فیزیکی شهر می باشد. روش شناسی تحقیق حاضر توصیفی – تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای، اسنادی و بررسی های میدانی می باشد، و برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از نرم افزار Arc GIS و از روش منطق فازی در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که عمده ترین عارضه طبیعی شهر نیک شهر را ارتفاعات و رودخانه ها و شاخه های منشعب از آن تشکیل می دهد که این عوامل باعث شده شهر، شکلی خطی به خود گرفته و در امتداد جنوب غرب به شمال شرق گسترش یابد، و از طرف دیگر ارتفاعات موجود در شمال و بخش هایی از جنوب شهر و نیز در محدوده ای از بدنه ی غربی شهر موجب گردیده تا شهر در جهت شمال- جنوبی امکان توسعه و گسترش نداشته باشد. در پایان نیز باید اشاره کرد که رشد بی برنامه شهر نیک شهر می تواند باعث بروز مشکلات عدیده ای شود، و در نقطه مقابل، تلاش برای رشد عمودی و هوشمند می تواند به توسعه پایدار بیانجامد.