جواد پارسازاده

تلاش شرکت ها برای ایجاد یک اکوسیستم صنعتی حول یک دیدگاه رقابتی جدید، قماری نامطمئن است. در دوره اقتصاد مبتنی بر دانش، شرکت ها نیاز دارند به موضوعاتی فراتر از رقابت بیاندیشند. در این میان صنعت گردشگری نیز از این مقوله مستثنی نیست. گردشگری ورزشی، صنعتی پیشرو در اکثرکشورهای دنیاست که با رشد پیش بینی شده ای معادل 10 درصد در سال در حال توسعه است(گیبسون، 2005). لذا تدوین استراتژی مناسب برای برای این صنعت امری ضروری بنظر می رسد. یکی از جدیدترین مدل های استراتژیک، اقیانوس آبی می باشد که توسط کیم و مابورنیا در سال 2004 معرفی شده است که در تحقیق حاضر در پی تدوین این استراتژی برای صنعت گردشگری ورزشی هستیم. روش تحقیق حاضر توصیفی–تحلیلی است. برای جمع آوری داده ها ابتدا پرسشنامه ای تدوین و روایی آن توسط اساتید خبره و پایایی آن توسط آلفای کرونباخ با مقدار 0.84 مورد تایید قرار گرفت. جامعه آماری این پژوهش را اساتید و دانشجویان کارشناسی ارشد رشته برنامه ریزی توسعه جهانگردی و رشته بازاریابی جهانگردی دانشگاه سمنان تشکیل می دهند که تعداد آنها در سال 1394 حدود 80 نفر می باشد. اما به دلیل عدم دسترسی به همه آن ها 40 پرسشنامه برگشت داده شد.  یافته های پژوهش اقدامات استراتژیک در چهارچوب الگوی عملی چهار اقدامه شامل شاخص های حذف، ایجاد، کاهش و افزایش را بر اساس نظر خبرگان به ترتیب اهمیت اولویت بندی کرده که بعنوان استراتژی اقیانوس آبی در این صنعت می تواند مورد توجه مسئولین و تصمیم گیرندگان این صنعت باشد.