نسیم نوروزنژاد فرد

در سال های أخیر با افزایش پیچیدگی، سطح عدم اطمینان نیز افزایش یافته است؛ ازاین رو مدیریت ریسک زنجیره تأمین یکی از موضوع هایی است که موردتوجه سازمان ها قرار گرفته است. یکی از ریسک های موجود در زنجیره تأمین، ریسک های وارده از ناحیه تأمین کنندگان است. پژوهش حاضر با به کارگیری مدلی به منظور ارزیابی ریسک زنجیره تأمین صنایع غذایی شی فو، به شناسایی ریسک های محتمل در زنجیره تأمین و اتخاذ تصمیماتی در راستای ارزیابی سطح ریسک می پردازد. مدل به کار گرفته شده، ترکیبی از مدل محاسبات کلامی فازی (FLC) به منظور محاسبه مقدار ریسک عوامل مطابق با طیف معنایی کلامی و مدل ویکور برای سنجش سطح اهمیت این عوامل است. با بررسی ادبیات موضوع و همچنین استفاده از نظرهای خبرگان صنعت و دانشگاه، 5 عامل محدودیت ظرفیت، عدم اعتماد به شرکت، کمبود کارکنان ماهر، به کارگیری فناوری جدید و فاصله جغرافیایی بین تأمین کنندگان و شرکت به عنوان عوامل مؤثر بر ایجاد ریسک در زنجیره تأمین کننده شناخته شدند؛ در ادامه با استفاده از مدل FLC دوتایی تعدیل شده ریسک زنجیره تأمین صنایع غذایی شی فو بین دو گزینه «کم» و «متوسط» به دست آمد. آنگاه با استفاده از تکنیک تحلیل شکاف ریسک زنجیره تأمین، مشخص شد که معیار عدم توانایی تأمین کننده برای تأمین مقدار معین مواد اولیه دارای بیشترین ریسک و اهمیت در میان سایر معیارها است.