جلیل خجسته

پیشینه و اهداف: پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش خودکنترلی هیجان بر ارتباطات جمعی و رفتارهای نابهنجار در دانش آموزان پایه ششم ابتدایی انجام شد. روش ها : روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با استفاده از طرح های پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه ششم ناحیه 2 شهر کرمان، در سال تحصیلی 1402-1403 بودند. تعداد 30 نفر از دانش آموزان با استفاده از روش در دسترس انتخاب و در مرحله بعد با استفاده از روش انتساب تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری دو پرسشنامه مهارت اجتماعی ماتسون و همکاران (1983) و ارزیابی رفتاری راتر  (1967)  و پکیج مداخله تنظیم هیجان مبتنی بر مدل فرایند گروس (2007) در 8 جلسه 75 دقیقه ای ارائه شد. لازم به ذکر است که هر دو گروه پرسشنامه های مهارت اجتماعی ماتسون و همکاران (1983) و ارزیابی رفتاری راتر (1967) را به عنوان پیش آزمون تکمیل کردند. مشارکت کنندگان گروه آزمایش به مدت هشت جلسه 90 دقیقه ای آموزش داده شدند، در حالی که در این مدت گروه کنترل در کلاس های آموزش خودکنترلی هیجانی شرکت نداشتند. بعد از پایان آموزش از هر دو گروه آزمایش و کنترل پس آزمون گرفته شد. داده های جمع آوری شده، با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش خودکنترلی هیجان بر ارتباطات جمعی و رفتارهای نابهنجار در دانش آموزان پایه ششم ابتدایی اثربخش است. نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق پیشنهاد می شود، استفاده از آموزش مهارت های خودکنترلی هیجانی در کارگاه های آموزشی و تربیتی بیش از پیش مورد توجه معلمان، مربیان پرورشی و والدین قرار گیرد.

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی استفاده از شبکه های اجتماعی (تلگرام و اینستاگرام) بر عملکرد تحصیلی و دلبستگی به مدرسه دانش آموزان ناحیه 2شهرستان کرمان انجام شد. طرح پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه یازدهم متوسطه ناحیه 2کرمان بود. نمونه این پژوهش 40 نفر از جامعه بود که از طریق نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد.ابزار اندازه گیری داده ها دو پرسشنامه استاندارد عملکرد تحصیلی فام و تیلور(1990) و پرسشنامه دلبستگی به مدرسه بری، بتی و وات(2004) بود. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل داده ها، نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه گواه و آزمایش از نظر آماری در سطح معناداری 0.05< P وجود دارد و همچین استفاده از شبکه اجتماعی بر عملکرد تحصیلی و دلبستگی به مدرسه تاثیر معناداری دارد.معلمان دانش آموزان را با معایب و تهدید های استفاده از شبکه های مجازی آشنا کنند و همچنین با ایجاد فضای شاداب در محیط مدرسه باعث ایجاد شور و اشتیاق و در نهایت افزایش دلبستگی دانش آموزان به مدرسه شوند