بدیل سنچولی

از آنجایی که ایجاد و توسعه شهرهای جدید به عنوان یکی از سیاست های مطرح در آمایش سرزمین در دهه های اخیر مطرح بوده است، برنامه ریزی و طراحی شهر جدید در راستایی توسعه منطقه ای سواحل مکران ضروری می باشد. لذا در این راستا هدف پژوهش حاضر، تحلیل آمایشی رویکردهای برنامه ریزی و طراحی شهر جدید تیس در راستایی توسعه منطقه ای سواحل مکران، می باشد. پژوهش حاضر از نظر ماهیت کاربردی، و از نظر روش، توصیفی- تحلیلی می باشد. مطالعات نظری با استفاده روش اسنادی، و داده ها و اطلاعات پژوهش با استفاده از مصاحبه و پرسشنامه گردآوری شد. جامعه آماری پژوهش شامل متخصصان، مدیران، اساتید دانشگاه و افراد صاحب نظر می باشد. که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند 183 کارشناس به عنوان حجم نمونه تعیین شد. برای تحلیل متغیرها و رویکردهای مورد نظر تحقیق ، ابتدا با استفاده از روش مصاحبه و بحث های تعاملی با کارشناسان و متخصصان به عنوان نمونه آماری تحقیق، هر یک از رویکردهای برنامه ریزی شهرهای جدید مورد بررسی قرار گرفت. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون های توصیفی، آزمون همبستگی اسپیرمن و مدل تحلیل سلسه مراتبی استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که خروج منطقه از محرومیت و آسیب پذیری، ایجاد قطب علمی و آموزشی در منطقه، و طراحی شهری نوین و هوشمند برای ایجاد شهر پایدار مهم ترین رویکردهای تبیین کننده برنامه ریزی و طراحی شهر جدید تیس بوده اند. همچنین بین رویکردهای برنامه ریزی و طراحی شهر جدید تیس و توسعه منطقه ای سواحل مکران ارتباط معنادار و مثبتی وجود داشته و در این بین متغیر سرمایه گذاری در سواحل مکران بالاترین ارتباط را با توسعه منطقه ای در منطقه مورد مطالعه را داشته است.