استیو گاوس کات

در این مرقومه به ایفای نقش، یکی از راه های غنا بخشیدن به تدریس تاریخ می نگریم. معنای ایفای نقش یا نقش گذاری، در اینجا «درگیر شدن فعال معلم و دانش آموزان در تفسیر گذشته» است. در طول بیست سال گذشته، جایگاه «تاریخ فعال» ارتقاء یافته است. اما «ایفای نقش» به عنوان روشی برای تدریس مطالب تاریخی هنوز آن طور که باید مورد استفاده قرار نگرفته است. این امر به طور عمده، به این دلیل است که ادراک غالب ما این است که «برون ریزی»، یعنی نشان دادن عملی جنبه ای از تاریخ باعث می شود که شکل گیری فهم تاریخی دانش آموزان دچار انحراف شود. علاوه بر آن، برخی از معلمان اعتقاد دارند که آماده سازی و مسایل مربوط به مدیریت کلاس درس باعث می شود بازی و نمایش به تجملات و تشریفات وقت گیر بیانجامد. در این مقال، نشان خواهیم داد که می توان از این دغدغه ها اجتناب کرد اگر درس ها و فعالیت ها به خوبی آماده سازی شوند و دانش آموزان درک کنند چرا در یک فعالیت خاص شرکت داده شده اند