سورنا نسیمی

هدف: از دیدگاه روان شناسى مثبت نگر، سلامت روان شامل توانایى فرد در لذت بردن از زندگى، برقرارى تعادل بین فعالیتها و تلاش براى کسب تاب آورى روان شناختى است. در روان شناسی اسلامی، سلامت روانی از طریق اعتقاد به نیرویی برتر که در زندگی از انسان حمایت می کند، تأمین می شود. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر نماز بر سلامت روانی دانشجویان با میانجی گری هوش معنوی انجام شد. روش : این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی است و برای تعیین حجم نمونه، از جدول مورگان استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه بود و تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از نرم افزار لیزرل انجام گرفت. یافته ها: نماز بر سلامت روانی تأثیر مثبت و معناداری دارد(0.79) و هوش معنوی رابطه بین نماز و سلامت روانی را به میزان کمی(0.02) میانجی گری می کند. نتیجه گیری : فریضه نماز در بهبود سلامت روان دانشجویان تأثیر بسزایی دارد و این امر چندان متأثر از سطح هوش معنوی آنها نیست. در واقع؛ نماز، سلامت روان دانشجویان را با هر میزانی از هوش معنوی بهبود می بخشد و این از برکات فریضه الهی است که دامنه تأثیرگذاری روانی آن، فارغ از ظرفیتهای معنوی دانشجویان، شامل حال همه می شود. بر این اساس، با توجه به نقش مؤثر دانشگاه در بالندگی و پرورش دانشجویان، نهادینه کردن انجام فریضه الهی نماز و تأکید بر آثار مثبت آن می تواند زمینه ساز تحولات بنیادین در بهبود سلامت و بهداشت روانی سرمایه های انسانی جامعه شود.