امیر طاهری

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر بازخورد اصلاحی و انگیزه ای بر مسئولیت پذیری و کاهش اهمالکاری دانش آموزان پسر بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی پایه ششم شهر خلیل آباد بود. دراین مطالعه ،نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد. بدین صورت که ابتدا از بین مدارس مقطع ابتدایی 3 مدرسه و در نهایت از آموزشگاه ستارگان شهر خلیل آباد( 190نفر ) 30 دانش آموزی که نمرات بالایی در پرسشنامه اهمالکای تاکمن(1991) و نمرات پایین در خرده مقیاس مسئولیت پذیری پرسشنامه شخصیتی کالیفرنیا (CPI-R) کسب کردند، انتخاب و به تصادف در گروه آزمایش و گروه کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش بازخورد انگیزه ای دریافت کردند. در پایان هر دو گروه مجدداً به پرسشنامه های تحقیق پاسخ دادند. اطلاعات پس از جمع آوری با روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بازخورد اصلاحی و انگیزه ای بر مسئولیت پذیری و کاهش اهمالکاری دانش آموزان پسر مؤثر است(p<0.05).