مریم سالمی

پایش تغییرات واحدهای اراضی، مستلزم استفاده از روش های سریع و مناسب جهت جمع آوری اطلاعات و تلفیق لایه های اطلاعاتی با یکدیگر است.داده های استخراج شده از تصاویر ماهواره ای و تلفیق آن ها با داده های زمینی می تواند اطلاعات دقیق و بهتری را برای تصمیم گیریهای چندجانبه فراهم نماید. منطقه آزاد اروند با مساحت 37219 هکتار در شمال غربی خلیج فارس شامل شهرهای آبادان، خرمشهر و مینوشهر(جزیره مینو) می باشد، که در محل تلاقی دو رودخانه اروندرود و کارون واقع است.در این تحقیق از تصاویر TM سال 1368،ETM سال 1380 و OLI 1393 استفاده گردید. برای تهیه نقشه کاربری اراضی/پوشش اراضی از الگوریتم حداکثر احتمال روش طبقه بندی نظارت شده استفاده گردید و در نهایت پنج نوع کاربری (کشاورزی و باغات، شوره زار، مرتع و اراضی بایر، مسکونی و تاسیسات و سطوح آبی)در منطقه شناسایی شد. نتایج بیانگر تغییرات گسترده ای در منطقه مورد مطالعه بوده است.مراتع و اراضی بایر روند کاهشی را در بازه ی زمانی مورد مطالعه داشته است.اراضی کشاورزی و باغات نیز تا سال 1380 روند افزایشی و دربازه ی زمانی بعدی تا سال 1393 روند کاهشی داشته است.کاربری مسکونی و تاسیسات صنعتی از 12 درصد کل منطقه در سال 1368 به 7/14 درصد در سال 1380 و 6/29 درصد در سال 1393 افزایش یافته است.با توجه به اینکه منطقه آزاد اروند در بازه زمانی مورد مطالعه تغییرات کاربری زیادی متناسب با وضعیت خاص اقتصادی، جغرافیایی و استراتژیک داشته است،در مدیریت کاربری اراضی منطقه برنامه ریزی برای تغییرات باید مدنظر قرار گیرد،که با اصل توسعه پایدار در یک راستا باشد و به منابع طبیعی منطقه کمترین آسیب را وارد کند.