مهدی پورمهدی امیری

امروزه با توسعه برنامه ریزی شهری، میزان رضایت از کیفیت زندگی در فضاهای برنامه ریزی شده از اهداف اولیه و اصلی شهرها به شمارمی رود، در این راستا محققان معتقدند برنامه ریزی همسو با بهبود کیفیت زندگی می تواند زمینه های دیگر توسعه مانند توسعه اجتماعی، اقتصادی و کالبدی را به همراه داشته باشد. مشارکت شهروندی به عنوان پدیده ای که نقش گرفته از سیاست ها و رویکردهای مدیران رده بالای سازمانی و شهری می باشد، از جمله عوامل ساخته شده به وسیله منابع انسانی (سرمایه های انسانی) است که نقش مهمی در تحول نظام مدیریتی شهرها و به خصوص پیشبرد اهداف مبتنی بر توسعه پایدار شهرها و ارتقای کیفیت زندگی بر مبنای سنجش نیازهای شهروندان و بصورت مشارکتی دارد. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر بررسی تحقق پذیری بازآفرینی بافت فرسوده شهری در جهت ارتقاء کیفیت زندگی از دیدگاه مشارکت شهروندی با روش توصیفی- تحلیلی در محلات بافت فرسوده شهر بابل می باشد. نتایج بدست آمده و اطلاعات میدانی نشان می دهد که وضعیت موجود برای ساکنین محلات بافت فرسوده این شهر به هیچ وجه مناسب نبوده و بیشتر ساکنین به نداشتن دسترسی، فضای سبز، راههای ورودی به مبادی شهر، کمبود و نقصان امکانات مناسب و زیرساختهای اولیه مانند آب شرب، فضاهای ورزشی، امنیت به عنوان مواردی که باعث عدم رضایت ساکنین این محلات می باشد اشاره دارند. بنابراین مشارکت شهروندان در اداره امور شهری و در بخشهای مختلف مدیریت شهری موجب ارتقاء سطح کیفی زندگی شهری میشود، چرا که برنامه ریزی با مردم و نیز برنامه ریزی عدالت محور را برای شهرها به ارمغان خواهد آورد. در این میان مشارکت شهروندان در تصمیم گیری ها، برنامه ریزی ها و کلیه مراحل اجرایی و نظارت و کنترل می تواند به عنوان یکی از ابزارهای با اهمیت مقتدرسازی مردم برای حضور در صحنه های اجتماعی مطرح گردد.

در دنیای امروز صنعت گردشگری از مهمترین بخش هایی است که در اقتصاد هر کشور در زمینه اشتغال زایی و کسب درآمد می تواند تاثیرگذار باشد. از صنعت گردشگری به منزله ابزاری جهت شناسایی هویت فرهنگی کشورها استفاده شد و همچنین از بخش های مهم اقتصادی محسوب می گردد. به طوری که بسیاری از برنامه ریزان و سیاست گذاران توسعه، فعالیت های مربوط به صنعت گردشگری را روشی مطمئن با چشم اندازی روشن برای توسعه پایدار جوامع روبه رشد شهری و روستایی معرفی کرده اند. صنعت گردشگری به عنوان بزرگترین صنایع خدماتی دنیا اهمیت روزافزونی یافته است. به گونه ای که صنعت گردشگری با صنایعی چون نفت و خودروسازی رقابت می کند و یکی از مهمترین عوامل موثر در توسعه کشورها است به طوری که به واسطه آن فرصت های شغلی، تعاملات اجتماعی و فرهنگی و حتی برنامه های حفظ محیط زیست ایجاد می شود. هدف اصلی این پژوهش شناسایی عوامل موثر بر توسعه مناطق گردشگری مازندران با رویکرد مشارکتی با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. برای رسیدن به این هدف به بررسی محدوده مورد مطالعه با تحلیل Swot پرداخته و نقاط قوت گردشگری این استان شناسایی شد و با نظر کارشناسان به تک تک عوامل تاثیر گذار امتیاز و رتبه داده شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که در ماتریس ارزیابی داخلی و خارجی(IE) راهبردهای محافظه کارانه به عنوان راهبردهای اجرا شدنی مطرح اند. و توسعه گردشگری شهری یک سری از مهمترین و اصلی ترین انگیزه ها را دنبال می کند که آشنایی با اهداف توسعه گردشگری شهری می تواند کمک بسیار بزرگی را برای َآشنایی با مفهوم توسعه گردشگری و کسب درآمد داشته باشد.