حمیدرضا کوزه گر

شهرگرایی شتابان، رشد روزافزون شهرها، افزایش تراکم جمعیت در نواحی شهری ناشی از مهاجرت و تبدیل کانون های روستایی به مکان های گسسته ی شهری و ادغام شهری به شهری دیگر سبب برهم خوردن تعادل فضایی جمعیت و برنامه ریزی، آسیب های اجتماعی و دگرگونی های کالبد شهری فراگیر شده است که این تغییرها، نیاز به تغییرات مدیریتی و کالبدی- فضایی دارد. مدیریت حریم کلان شهرها به دلایل مختلف اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و زیست محیطی، موضوعی چالش برانگیز و تنش آفرین در روابط بین سطوح حکومتی بوده است. کلان شهر تهران نیز در رابطه با مسائل توسعه در نواحی حریم با چالش هایی پرشمار روبه رو است. این مدیریت به لحاظ عمل کردی و و جغرافیایی، یک مدیریت پراکنده است؛ از این رو، ضرورت به کارگیری نظام مدیریت یک پارچه ی شهری در این نواحی بایسته است. جامعه آماری شامل شهروندان و کارشناسان(مدیران و مسئولان) شهرقدس است که بر اساس برآورد فرمول کوکران، این تعداد برای شهروندان برابر با 384 نفر و برای کارشناسان برابر با 226 نفر تعیین شده و برای تجزیه وتحلیل داده های پژوهش از نرم افزار SPSS و برای آزمون فرضیه ها از آزمون t تک متغیره بهره گیری شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که مدیریت یک پارچه در شهر قدس، به عنوان یکی از شهرهای پیرامون مادرشهر تهران، در سطحی نامناسب قرار دارد و تنها برقراری این مدیریت باعث پیش رفت عمرانی، خدماتی و رضایت عمومی می شود. در همین راستا، فرضیه ی پژوهش مورد تأیید قرار گرفته است و پیوستنِ شهر قدس به شهر تهران از جنبه ی بهبود مدیریتی و کالبدی- فضایی در شهر قدس، اثرگذار است. کارشناسان و مردم شهر قدس در الحاق شهر قدس به شهر تهران دیدگاه موافق دارند و باورمندند که این عمل به دگرگونی های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی و افزایش اعتبارات برای طرح های عمرانی شهر قدس می انجامد.