لطیف پنداریان

سطح پایین تحقق پذیری طرح های شهری رایج در کشور مسئله ای انکار ناپذیر است. این امر را می توان از دو منظر تدوین استراتژی های کارآمد و اجرای درست استراتژی بررسی نمود. تدوین استراتژی خوب مربوط به برنامه است و اجرای خوب استراتژی مربوط به مدیریت است. بنابراین باید در فرایند برنامه ریزی و مدیریت شهری، از یک سو گام های تدوین برنامه و استخراج راهبردها را بازتعریف نمود و از سوئی دیگر، بحث جاری سازی استراتژی ها را به عنوان بعد مغفول در فرایند برنامه ریزی شهری تبیین نمود. در این تحقیق تلاش می شود دلایل عدم موفقیتطرح های شهری در فاز اجرا مورد بررسی قرار گیرد. شیوه های مورد استفاده برای گردآوری و تفسیر داده ها به صورت کتاب خانه ای، تحلیل اسناد و دیدگاه های صاحب نظران است.. در نهایت مدلی با تاکید بر آینده پژوهی در برنامه ریزی شهری ارائه شده است. در این مدل تلاش شده، عوامل موثر بر شکست برنامه ها لحاظ شود و مواردی که به عنوان موانع تحقق طرح ها شناخته شد پاسخ داده شود.