مهدی غنی پور

رشد سریع شهرها و توسعه کالبدی آنها موجب نزول کیفیت محیط زندگی بویژه در محلات خودرو شده است. از اینرو هدف از تحقیق حاضر بررسی میزان رضایتمندی ساکنان سکونتگاه های غیررسمی شهر بابل از کیفیت محیط زندگی است. روش مورد استفاده در تحقیق توصیفی- پیمایشی می باشد. این پژوهش براساس دو روش کتابخانه ای و میدانی صورت گرفته است. جامعه آماری سکونتگاههای غیررسمی شهر بابل شامل محلات موزیرج، کتی، هفت تن و سادات محله می باشند. حجم نمونه براساس فرمول کوکران 282 نفر بدست آمده است. در این پژوهش، با استفاده از روشهای آماری T-test و کای اسکوئر یک طرفه سعی گردیده میزان رضایتمندی ساکنان سکونتگاه های غیررسمی شهر بابل از کیفیت محیط زندگی در 5 حوزه ی سکونت، اوقات فراغت، آمد و شد، امنیت و محیط زیست و بهداشت مورد بررسی قرار گیرد. نتایج بدست آمده نشان دهنده آن است که میزان رضایتمندی ساکنان محلات هدف از کیفیت محیط زندگی با میانگین 8/2 (با میانه نظری 3) نامطلوب ارزیابی شده است. در این راستا میزان رضایتمندی از حوزه های تفریحی و اوقات فراغت، سکونت و محیط زیست و بهداشت کمتر از میانگین و حوزه های امنیت و آمد و شد کمی بیشتر از میانگین می باشد.