حبیب عرفان منش

هدف این پژوهش، ارزیابی درونی مراکز آموزش دولتی سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور (با رویکرد میزان دست یابی به اهداف) است. روش انجام این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده ها توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش را نیز کلیه کارکنان بخش اجرایی سازمان در مراکز آموزشی سازمان تشکیل داده اند. از آنجایی که اجرای ارزیابی درونی شامل همه مراکز سازمان است. بنابراین، از روش سرشماری در این پژوهش بهره برده شده است. این پژوهش، میزان مطلوبیت دست یابی مراکز به اهداف طراحی شده در ارزیابی درونی را با 8 هدف اصلی و 29 هدف جزئی و با توجه به عوامل طراحی شده مورد بررسی قرار داده است. یافته ها حاکی از آن است که میزان دست یابی به دو هدف اصلی ارتقاء و بهبود عملکرد آموزشی( کمی و کیفی) مراکز آموزش فنی و حرفه ای بر اساس استاندارهای تعریف شده ، و کمک به مراکز آموزش فنی و حرفه ای در شناسایی قابلیت ها و به فعلیت رساندن آنها، در سطح متوسط مطلوبیت و 6 هدف اصلی دیگر در سطح مطلوبیت خوب قرار دارند. همچنین، از جمله مهم ترین عوامل مؤثر در عدم دست یابی به اهداف آموزشی توسط مراکز آموزشی سازمان را می توان به عدم تنوع در روش های اجرای آموزش های فنی و حرفه ای، عدم توجه به تنوع مخاطبین در آموزش و عدم کیفیت مناسب نیروی انسانی دانست.