هوشمند بهرام زاده

در دهه گذشته، مدیریت زنجیره تأمین سبز با توجه به تخریب مداوم محیط زیست مانند افزایش آلودگی، اتلاف منابع طبیعی، انقراض حیوانات و آثار مضر آن بر انسان، اهمیت روزافزونی یافته است. هدف از این تحقیق، شناسایی موانع استقرار زنجیره تأمین سبز با تمرکز بر تحقیقات گذشته در خصوص این مفهوم است. در این تحقیق از مدل ترکیبی BSC/BWM استفاده شده و برای نخستین بار موانع زنجیره تأمین سبز در ابعاد کارت امتیازی متوازن سنجیده می شود. این موانع با بومی سازی مدل توسط تعدادی از خبرگان و کارشناسان صنعت فولاد شناسایی و با استفاده از روش بهترین بدترین به عنوان روشی نو در تصمیم گیری چند معیاره، رتبه بندی شدند. نتایج حاکی از آن بود که بعد فرایند های داخلی و شاخص های عدم وجود اهداف مشخص زیست محیطی، ناآگاهی مشتری درباره مدیریت زنجیره تأمین سبز و محصولات سبز و کمبود تکنولوژی، مواد و فرایندها، به ترتیب مهم ترین ابعاد و شاخص های موجود در استقرار زنجیره تأمین سبز در صنایع فولاد استان مازندران هستند. در نهایت پیشنهادهایی به منظور غلبه بر این موانع و کاهش آثار آن ارائه شده است.